هوش مصنوعی: شب فرا رسید و بادی خنک از سمت شمران وزید. ابرها مانند فرشی از برف بر روی زمین یخ زده گسترده شدند.

هوش مصنوعی: لشکر تاریکی و سرما به شهر حمله‌ور شد و در مکانی که یتیمان در آن عزاداری می‌کردند، فضا را پر از غم و ماتم کرد.

هوش مصنوعی: زمین یخ زده و برای بچه‌های یتیم روی قبرها عزاداری می‌کنند.

هوش مصنوعی: ماه با چهره‌ای خشن از پشت ابرها بیرون آمده تا در این محفل غم‌انگیز بر زشتی روزگار نظارت کند.

هوش مصنوعی: در خیابان، تصویر یک دیوار یتیم و گرسنه که به سمت زمین یخ‌زده دراز شده، به وضوح دیده می‌شود.

هوش مصنوعی: در کنار او، سگی بی‌تاب و ناتوان در آغوشش خوابیده است، گویی که هر دو مانند دو دوست و یار نزدیک هستند.

هوش مصنوعی: سگی که روز و شب به دنبال غذا می‌دود، از شمال و جنوب، فقط تکه‌های سنگ و ضربه‌های چوبی نصیبش می‌شود.

هوش مصنوعی: حتی استخوان‌های خشک نیز زیر کف خاک، به دور و بر می‌چرخند و گویی آن یتیم که پدر ندارد، در جستجوی چیزی تا غروب ادامه می‌دهد.

هوش مصنوعی: در پایان شب، این دو انسان ناچارا و غمگین زیر دیواری به هم می‌رسند.

هوش مصنوعی: هر دو از خوشبختی محروم‌اند و در برابر سرنوشت محتوم و تغییرات طبیعت، مانند کاه بی‌ارزش و بی‌پناه هستند.

هوش مصنوعی: هر دو، یعنی سگ و کودک، زیر پاهای سرنوشت و قوانین ناعادلانه، به نوعی در رنج و فقر به سر می‌برند و هیچ‌کدام از محبت و توجه کافی برخوردار نیستند.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که دو چیز به ظاهر مشابه هستند، اما یک تفاوت مشخص دارند. این تفاوت در این است که یکی از آن‌ها دارای یک پوشش یا حفاظتی است که دیگری از آن بی‌بهره است. به عبارت دیگر، هر دو در اصل مشابه‌اند، اما یکی از آنها با یک مزیت یا ویژگی خاص نسبت به دیگری متمایز می‌شود.

هوش مصنوعی: کوچه و بازار خالی شده است و کسی در رفت و آمد نیست. ستاره‌ها با نگاهی عاقلانه و زهرآلود به این وضعیت می‌نگرند.

هوش مصنوعی: باد هر لحظه با صدای بلند، به بی‌عدالتی و ناخوشی زندگی او اعتراض می‌کند و به جای آنکه خاکش را در آغوش بگیرد، برف سردی بر سر او می‌ریزد.

هوش مصنوعی: اما زنگ نیمه شب با صدای پرخروش به ثروتمند می‌گوید که هر لحظه نوشیدنی تازه‌ای بنوش.

هوش مصنوعی: خوشایند است که انسان ثروتمند در کنار بیچارگان باشد و به آنها کمک کند. بودن مهربان و دلسوز برای کسانی که در تنگنا هستند، در این دنیا بسیار ارزشمند است.

هوش مصنوعی: مهم نیست که چه اندازه برای جلب محبت دیگران تلاش کنی، بلکه این که بی‌رحمانه و با صداقت به فکر مردم و محبتشان باشی، ارزشمندتر است.

هوش مصنوعی: مدتی ترک عادت کردن بهتر است، زیرا این کار از هر نوع عبادت مؤثرتر است.

هوش مصنوعی: در زمستان، پیرمردی بی‌پول و غمگین در مقابل کاخ شما نشسته و زانو به زمین زده است.

هوش مصنوعی: چند بچه کوچک که خیلی سردشان شده، در کنار مادری غمگین نشسته‌اند و دست‌های سردشان را در زباله‌ها حفاری می‌کنند.

هوش مصنوعی: تو در آرامش و آسایش خوابیده‌ای و خدا روی خود را از تو برمی‌گرداند.

هوش مصنوعی: در حمایت از یتیمان، محبت و generosity پایه و اساس موفقیت جامعه است و برای فقیران، مهربانی و کمک به آنها، ضامن آرامش و امنیت در زندگی است.

هوش مصنوعی: همچنین برای پسران، کمال و احترام وجود دارد و برای دختران نیکوکاری، زیبایی و عفت اهمیت دارد.

هوش مصنوعی: این کار تجارت خوبی است که از دو طرف سود می‌آورد. شما نمی‌توانید به خوبی دست پیدا کنید مگر اینکه هزینه کنید و بخشش داشته باشید.

هوش مصنوعی: خانه‌ها به خاطر کمبود غذا و منابع بسیار خراب و ویران شده‌اند، افسوس! در حالی که تهران به عنوان یک مرکز مهم و محترم شناخته می‌شود، افسوس!

هوش مصنوعی: بخشش و کمک به نیازمندان کار درستی است، اما متأسفانه کمک به فقیران دشوار و کمیاب شده است.

هوش مصنوعی: این زمستان در این شهر قدیمی، تمام کودکان یتیم در حال مرگ هستند.

هوش مصنوعی: ای ثروتمند و پرانرژی، از حرکات و درخواست‌های گدایان هوشیار باش. ای فرزندان کسانی که به ناامیدی دچار شده‌اند، مراقب باشید.

هوش مصنوعی: ای افراد باهوش و قدرتمند، مواظب باشید از خشم و نارضایتی کسانی که ضعیف‌تر هستند. ای ثروتمند، از این همه ستمکاران دوری کنید و حواس‌تان جمع باشد.

هوش مصنوعی: لطفاً طوری رفتار کن که دیگران با آرامش از کنارت عبور کنند و با خشم و حسد به تو نگاه نکنند.