ملک‌الشعرا بهار » رباعیات » شمارهٔ ۱۴

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>خوش باش که گیتی نه برای من و توست</p></div>
<div class="m2"><p>وین کار برون ز ماجرای من و توست</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>در خلقت عالم نبود مقصودی</p></div>
<div class="m2"><p>قصدی هم اگر بود ورای من و توست</p></div></div>

دیوان اشعار ملک الشعرای بهار (بر اساس نسخه چاپ ۱۳۴۴) - تصویر ۱۱۴۷

شمارهٔ ۱۵ - در مدح پروفسور براون انگلیسی

خوش باش که گیتی نه برای من و توست
وین کار برون ز ماجرای من و توست
در خلقت عالم نبود مقصودی
قصدی هم اگر بود ورای من و توست

هوش مصنوعی: مضمون این ابیات بیانگر این است که دنیا و زندگی فراتر از من و توست و هدفی در خلق عالم نیست که تنها به ما مربوط باشد. پس باید خوشحال و راضی باشیم که این کارها از محدوده وجود ما خارج است و در واقع فراتر از خواسته‌ها و آرزوهای فردی ماست.

شمارهٔ ۱۳

شمارهٔ ۱۴

هوش مصنوعی: شاد باش که این جهان متعلق به من و تو نیست و این ماجرا فراتر از داستان من و توست.

خوش باش که گیتی نه برای من و توست

وین کار برون ز ماجرای من و توست

هوش مصنوعی: در آفرینش جهان هیچ هدف خاصی وجود ندارد و حتی اگر هدفی هم باشد، فراتر از درک ماست.

در خلقت عالم نبود مقصودی

قصدی هم اگر بود ورای من و توست

شمارهٔ ۱۴

اطلاعات

برگردان به زبان ساده