شمارهٔ ۲۳ - نتیجه
چو ترسی در دل کودک مکان کرد
ببالد هر چه بالاتر رود مرد
نبینی تو که بر نورس چناری
نگارد کس به چاقو یادگاری
ببالد، پوست آرد، پوست ریزد
ولی آن نقش از وی برنخیزد
شمارهٔ ۲۲ - بچهٔ ترس: یکی زیبا خروسی بود جنگیشمارهٔ ۲۴ - جواب به یکی از دوستان: محمد صالح، ای فرزانه فرزند
اطلاعات
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب شعری: مثنوی
منبع اولیه: پروژهٔ بازبینی OCR
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
چو ترسی در دل کودک مکان کرد
ببالد هر چه بالاتر رود مرد
هوش مصنوعی: وقتی که ترس در دل کودک جا میگیرد، او هر چه بیشتر بزرگ میشود و قویتر خواهد شد.
نبینی تو که بر نورس چناری
نگارد کس به چاقو یادگاری
هوش مصنوعی: این بیت به تصویری از یک درخت جوان اشاره دارد که بر روی آن کسی با چاقو یک یادگاری میسازد. به نوعی، این ابراز احساسات و یادآوری است که فراموش کردن مهر و دوستی را نشان میدهد. در واقع، این تصویر به زیبایی از تأثیرات ناپسند یا زودگذر بر طبیعت و زندگی میپردازد.
ببالد، پوست آرد، پوست ریزد
ولی آن نقش از وی برنخیزد
هوش مصنوعی: اگرچه پوست به تدریج میافتد و پوست ریزه میزند، اما آن نقش و تصویر بر روی آن همیشه باقی میماند.