هوش مصنوعی: آه از آدمی که وقتی به سمت پستی می‌رود، هیچ چیز او را حفظ نمی‌کند و هیچ‌چیز برایش ارزشمند نمی‌شود.

هوش مصنوعی: اگر به سوی قله‌ها برود، مانند پادشاهی خواهد شد که از خورشید و ماه نیز بالاتر است.

هوش مصنوعی: گاهی مثل چشم زندگی جایی قرار می‌گیرد و گاهی به قدری ناامیدکننده و ترسناک می‌شود که از مرگ هم بدتر به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: معروفیت و نیکویی نام، از هر چیز دیگری ارزشمندتر است؛ کسی که زندگی‌اش با نیکنامی سپری شود، سزاوار احترام و ارادت بیشتری است.

هوش مصنوعی: مردی که شهرت خوبی ندارد، موجب شرم و خجالت است و به همین دلیل دیگران به او بی‌احترامی می‌کنند.

هوش مصنوعی: دشمنان انسان‌ها به آشکار و پنهان نسبت به مردمی که دشمن دارند، شناخت و آگاهی کامل دارند.

هوش مصنوعی: کسی که در این دنیا به بدنامی شناخته شده، بعد از افتادن طشت رسوایی‌اش از بام، رسوایی‌اش نمایان می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر کسی به بدی و دشمنی دست بزند، نیکنامی و خوب نامی او از بین می‌رود، در حالی که دشمنان او به عزت و اعتبار می‌رسند.

هوش مصنوعی: هر کسی که دیگری را خوب ببیند، سعی می‌کند او را بد نشان دهد تا اشتباهات و نواقص خود را پوشش دهد.

هوش مصنوعی: این همه ستم و بی‌عدالتی و نوآوری‌های نادرست و این رفتارهای ناشایست و زشت.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که محصول اندیشه و تفکر این جمعیت به خلق و شکل‌گیری انسانی انجامیده است که از آن موضوع یا شرایط خسته و ناامید شده است.

هوش مصنوعی: افرادی که قبلاً به اشتباهاتی که انجام داده‌اند، دشمنانی برای خودشان ساخته‌اند.

هوش مصنوعی: از برتری جویی و خودپسندی و توهمات خود لب به توبه نگشوده‌ام.

هوش مصنوعی: در اینجا به این نکته اشاره می‌شود که برخی از عادات و ویژگی‌های ناپسند می‌توانند به وجود آیند و زندگی را دشوارتر کنند. به عبارت دیگر، اگر انسان به اشتباهات خود پی نبرد و آن‌ها را اصلاح نکند، ممکن است دچار مشکلات بزرگ‌تر و بدتر شود.

هوش مصنوعی: وقتی که به دنبال نابود کردن یک بدی هستی، از شدت عقل و تجربه، ممکن است باعث به وجود آمدن هزاران بدتر از آن شوی.

هوش مصنوعی: این شخص، سزاوار بدترین نفرین‌هاست و بدتر از آنچه گفته شده، اوست.

هوش مصنوعی: هیچ نکته‌ای از دوستان نشنیده‌ام و هیچ صفحه‌ای از کتاب را نخوانده‌ام.

هوش مصنوعی: هر کاری که نفعی داشته باشد، به‌عنوان خوب و هر چیزی که نفعی نداشته باشد، به‌عنوان بد تلقی می‌شود.

هوش مصنوعی: انسانی که خود را قوی و نیرومند می‌داند، ممکن است سایرین را به عنوان شکار خود در نظر بگیرد و از قدرتش بر آن‌ها بهره‌برداری کند.

هوش مصنوعی: او بخیل را به خاطر ناتوانی‌اش مورد سرزنش قرار می‌دهد و از این ناتوانی خجالت می‌کشد.

هوش مصنوعی: اگر کسی مالی به کسی دیگر بدهد، او همیشه در دل خود حسرت و ناراحتی از آن مالی که داده دارد.

هوش مصنوعی: تا زمانی که آن نعمت را از او نگیرد، دلش آرام نخواهد شد.

دوسیده: چسیده - خود را چسبانیده

هوش مصنوعی: من هر از گاهی خود را به دلیل نادانی و دیوانگی، یا به اندازه‌ی پطر یا ناپلئون، می‌خوانم.

هوش مصنوعی: اما در عمل، به خاطر طبیعت خشن خود، دست ضحاک را از پشت بسته است.

هوش مصنوعی: در سیاست، به خاطر دشمنی و پافشاری، از حجاج پیشی گرفته است.

هوش مصنوعی: تاریخ و نام‌های بزرگانی چون تیمور و چنگیز به واسطه‌ی خشونت و جنایاتشان در ذهن‌ها ماندگار شده است.

هوش مصنوعی: در اینجا به این معناست که انسان‌ها به خاطر نادانی و کمبود دانش، گاهی مانند کودکان رفتار می‌کنند و در عین حال دیگران نیز برای کمک به آنها مانند دایه‌ی نوازشگر و پرستار عمل می‌کنند.

هوش مصنوعی: مراقبی هست که از مادر هم مهربان‌تر است و بچه‌ها را از خطرات و مشکلات دور نگه می‌دارد.

هوش مصنوعی: شیرخواره را خفه کرده و مال و اموالشان را گرفته‌اند.

هوش مصنوعی: همه به دارایی‌های همسایه‌اش نگاه می‌کند و وای به حال آن کودک که تحت سرپرستی این فرد حریص است.

هوش مصنوعی: انسان‌هایی که به ظاهر خود را به‌روز و مدرن نشان می‌دهند، ولی در باطن به گذشته و سنت‌ها چسبیده‌اند، نمی‌توانند به شکل واقعی لذت ببرند. آن‌ها مانند کسی هستند که در هنر شکار تخصص دارد اما از شادی و سرخوشی بی‌بهره‌اند.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که این صحبت‌ها تنها ادعاهایی درباره ملت، خدا و نماز هستند که ارزش واقعی ندارند، بنابراین باید این حرف‌ها را ناسره و بی‌محتوا دور انداخت.

هوش مصنوعی: دین قدیمی شده و دیگر به درد زمانه نمی‌خورد، بنابراین تو هم باید ایده‌ها و کارهای جدیدی به دنیا عرضه کنی.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که انسان‌ها به خاطر کارهای خوبی که انجام می‌دهند، لایق پاداش و قدردانی هستند.

هوش مصنوعی: کشور مانند یک بدن هوشیار است و مردم آن، اعضای زیادی هستند که این بدن را تشکیل می‌دهند.

هوش مصنوعی: هر چه که انسان‌های بد در نظرشان قبیح باشد، کسی که خوب است، آنچه را که خود انتخاب کرده، برمی‌گزیند.

هوش مصنوعی: کار مردم باید به دست خود مردم انجام شود، نه اینکه کار مردم به دست دیگران سپرده شود.

هوش مصنوعی: وقتی این ماجرا را شنید، راه دیگری را در پیش گرفت و از علی ولی سخن به میان آورد.

هوش مصنوعی: او می‌گوید که به خاطر کینه‌جویی در مورد توافق عمومی، علی (علیه‌السلام) آن‌ها را افرادی بی‌مقدار و بی‌ارزش خطاب کرده است.

هوش مصنوعی: جاهل از روی نادانی و ناآگاهی، مردم را بی‌ارزش و بی‌معنا می‌شمارد و آن‌ها را دچار اشتباه و توهم می‌کند.

هوش مصنوعی: انسان، ویژگی‌ها و خصایص خود را از علی (علی بن ابی‌طالب) الهام گرفته و تفاوتی میان او و خود قائل نیست، انگار که فقط بر اساس ظاهر و فراخ بودن، خود را می‌سنجد.

هوش مصنوعی: ای علی، به دیگران با نگاهی که شایسته‌ی توست ننگر و خودت را به تقلید از دیگران مشغول نکن.

هوش مصنوعی: کسی که خود را از دیگران برتر و خداوندگار می‌داند، با تو تفاوت‌های زیادی دارد.

هوش مصنوعی: او بهترین و نیرومندترین موجود است، تو که هستی که در برابر او خود را مطرح کنی؟ ای جان دوست!

هوش مصنوعی: تو مثل علی نیستی، و معاویه هم نیستی و یزید هم نیستی، بلکه در جهنم هستی.

هوش مصنوعی: سران عرب، افرادی بودند صاحب علم، generosity، فضیلت و ادب.

هوش مصنوعی: تو انسانی کافر و بدبین هستی که نه تنها با مردم دشمنی می‌کنی، بلکه به خودت هم محبت نداری.

هوش مصنوعی: تو نه اصالت و ارزش داری، نه چیزی از جان و گوهر، نه پدر را شناخته‌ای و نه مادر را.

هوش مصنوعی: تو نتیجهٔ یک بحران هستی و خودت هم دچار همین بحران شده‌ای، چه فریادهایی که از تو برنمی‌خیزد!