هوش مصنوعی: قدرت و توانایی پادشاهان بیشتر از تسلیم و اطاعت فقیران نیست و قصر پادشاه هم از کلبه یک درویش امن‌تر نیست.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که دامان شخصی پاک و محترم است که هیچ امیدی از آن دور نیست، و همچنین سلطنتی که قلب یک فقیر را جریحه‌دار نمی‌کند، نمی‌تواند او را تحت فشار قرار دهد. در واقع، این بیت به بیان ارزش‌ها و ویژگی‌های اخلاقی می‌پردازد.

هوش مصنوعی: اگر خون من باعث شود که نگین شاه زیبا و رنگین شود، پس این خون را بریزید، زیرا ارزش آن بیشتر از یک نگین نیست.

هوش مصنوعی: ای قاضی، بر سر من اتهام نزن، چون تنها کسی که باعث مرگ من شده، عشق است که در دنیا همچون کافری بی‌دین به حساب می‌آید.

هوش مصنوعی: ای نسیم، به فرمانروای زیبایی‌ها بگو که درد دوری و جدایی برای من، به اندازه‌ی این حبس و این نگرانی بی‌نهایت است.

هوش مصنوعی: اگر قلبت با من نیست، زندگی‌ات به مانند زندانی است در تجریش؛ و اگر قلبت با من باشد، زندان تو هم چیزی کمتر از تجریش نخواهد بود.

هوش مصنوعی: دوست من در آخرین صف قرار داده شده است و اگر او نبود، هیچ‌کدام از این رقیبان در عشق او از من جلوتر نیستند.

هوش مصنوعی: دل خود را به خوشی‌ها و موفقیت‌های زودگذری که دنیا به دست می‌دهد گره نزن. چرا که این دنیا تحت کنترل عقل و خرد دوراندیش نیست و ممکن است در آینده تغییراتی رخ دهد که به نفع تو نباشد.

هوش مصنوعی: نعمت‌های او همیشه ثابت و پایدار است، امن‌ بودن او همواره بدون تغییر و ناپایداری است. آسایش او همواره بدون مزاحمت است و نوش او بدون تلخی و ضرر است.

هوش مصنوعی: تجربه کرده‌ام که مسیر درست و مطمئن‌تری به سوی آرامش و آسایش وجود دارد، و راهی که من اکنون در پیش گرفته‌ام، هیچ‌گاه به آن معنا نمی‌رسد.

هوش مصنوعی: من مانند مسعود و بواحمد نیستم، اما زندانی که در آن هستم به اندازه زندان نی و قلعهٔ مندیش سختی دارد.

هوش مصنوعی: اگر تو انسان واقعی هستی، باید در اندوه‌های دیگران شریک باشی؛ وگرنه حتی حیوانات را هم نمی‌توانی پیدا کنی که به فکر خودشان نباشند.