هوش مصنوعی: عشق نیکو در دل من سلطنت می‌کند و اشک‌های سرخ من نشانه‌ای از حال و روح من است، در حالی که رنگ زرد من گواه حالتی دیگر از من است.

هوش مصنوعی: رنگ و حالت من به خاطر نبودنت چنین است و اشکم نیز به همین خاطر. اگر عشق معشوقان بر این دل حاکم نیست، چه می‌شود؟

هوش مصنوعی: وقتی به محبت آن معشوق بی‌رحم دل‌بسته شدم، دیگر با عشق آن یار ناشناس و بی‌فراوانی همراه شدم.

هوش مصنوعی: در روزگارهایی که همواره سعی کرده‌ام مهربان و دلسوز باشم، حالا به خود می‌بینم که به طور ناخواسته به انسان‌های نامهربان تبدیل شده‌ام. همچنین، در تلاش برای حفظ تقوای دینی‌ام، حالا گرفتار رفتارهایی شده‌ام که این تقوا را زیر سؤال می‌برد.

هوش مصنوعی: دل من به خاطر نیرنگ آن چشم غمگین شده است و از جادو و فریبی که در آن زلف دوتا وجود دارد، حالا به دو پاره تقسیم شده‌ام.

هوش مصنوعی: از دل عاشق، عشق در درختی جوانه می‌زند که همیشه برگ و میوه‌اش از رنج و دردها به وجود آمده است.

هوش مصنوعی: اگر به خاطر عشق تنم را در بند کردم و دچار غم شدم، گناهی نکردم. اگر هم دلی را به خاطر یار دادم، اشتباهی انجام داده‌ام.

هوش مصنوعی: من نمی‌دانم چه باید بکنم، زیرا در عشق غرق شده‌ام. یک بنده‌ی بی‌چاره چه می‌تواند در برابر پادشاهی انجام دهد؟

هوش مصنوعی: اگر در مشکلات عشق باقی بمانم، دیگر به این فکر نمی‌کنم که پادشاهان کافر مرا از خود طرد کنند.