"پند بهار"
پندها دادی بهارا ! در خزان زندگی
می ندانستی که گوش شاه ، چون گوش خر است!
همچنان نشنید اندرز فروغی و قوام
چون گمان می کرد چرخ دهر بر یک محور است!
با مصدق کرد ظلم و راه استبداد رفت
چون که می پنداشت ملت تا ابد فرمانبر است!
عاقبت زد ناز و نعمت زیر دل ها را که قوم
گفت آزادی به ما از نان شب واجبتر است!
خوش به حالت مُردی و چون ما ندانستی چرا
جمعیت حسرت کش آن عهد بار دیگر است!؟
"کیشو"

در بیت
"صلح ‌اگرخواهی ‌به ‌ساز و برگ ‌لشگر کوش ‌از آنک
بیش ‌ترسد دشمن‌ از تیغی که بیشش جوهر است"
به نظر، واژه درست "نیشش" به جای "بیشش" است. چرا که منظور شاعر از "تیغی که نیشش جوهر" باشد، استعاره از اسلحه قلم است.

در پاسخ جناب صفا باید عرض کنم در مصرع دوم همان کلمه بیشش جوهر است صحیح است زیرا در مصرع اول شاعر به صراحت به افزونی ساز و برگ لشگر (جوهره وجودی لشگر)اشاره می کند و منظورش این است که دشمن از تیغی که جوهره ان محکمتر باشد بیشتر می ترسد(قبل از کشف اهن شمشیرها و داسها از مس که در مقایسه با اهن فلز نرمتری بود ساخته می شد ) پس جوهره وجودی لشگرت را که همان ساز و برگ نظامی است افزونی بخش

مصرع ۳۹ چه جوری خونده میشه؟ معنی یا وزنش جور در نمیاد