شیخ بهایی » دیوان اشعار » مقطعات » شمارهٔ ۴

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>عید، هرکس را ز یار خویش، چشم عیدی است</p></div>
<div class="m2"><p>چشم ما پر اشک حسرت، دل پر از نومیدی است</p></div></div>

شمارهٔ ۵

عید هرکس را ز یار خویش چشم عیدی است
چشم ما پر اشک حسرت دل پر از نومیدی است

هوش مصنوعی: شعر به بیان این نکته می‌پردازد که هر فرد به امید هدیه و محبت از طرف یار خود در عید است، اما در عوض، دلی پر از ناامیدی و چشمانی پر از اشک حسرت دارد.

شمارهٔ ۳

شمارهٔ ۴

هوش مصنوعی: در روز عید، هر فردی به انتظار هدیه‌ای از محبوب خود است، اما چشمان ما پر از اشک حسرت و دل‌مان آکنده از ناامیدی است.

عید، هرکس را ز یار خویش، چشم عیدی است

چشم ما پر اشک حسرت، دل پر از نومیدی است

شمارهٔ ۴

اطلاعات

برگردان به زبان ساده