باباافضل کاشانی » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۶۷

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ناکرده دمی آن چه تو را فرمودند</p></div>
<div class="m2"><p>خواهی که چنان شوی که مردان بودند</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>تو راه نرفته ای، از آن ننمودند</p></div>
<div class="m2"><p>ور نه که زد این در، که درش نگشودند</p></div></div>

رباعی شمارهٔ ۶۸

ناکرده دمی آن چه تو را فرمودند
خواهی که چنان شوی که مردان بودند
تو راه نرفته ای از آن ننمودند
ور نه که زد این در که درش نگشودند

هوش مصنوعی: این بیت درباره‌ی اهمیت عمل به فرمان‌ها و توصیه‌های دیگران است. شاعر به ما یادآوری می‌کند که اگر می‌خواهیم شبیه مردان موفق و بزرگ شویم، باید راهی را که پیش از ما به نمایش گذاشته نشده است، طی کنیم. در واقع، اگر از دستورات پیروی کنیم و به آن‌ها عمل نکنیم، درب موفقیت به روی ما باز نخواهد شد.

رباعی شمارهٔ ۶۶

رباعی شمارهٔ ۶۷

هوش مصنوعی: اگر نمی‌خواهی به گفته‌های دیگران توجه کنی، باید با عمل خودت نشان دهی که چطور می‌خواهی مثل مردان خوب و شایسته باشی.

ناکرده دمی آن چه تو را فرمودند

خواهی که چنان شوی که مردان بودند

هوش مصنوعی: تو هنوز راهی را نرفته‌ای، از آن به تو نشانی ندادند. و اگر نه، این در را که به آن رسیدی، کسی برایت باز نکرده است.

تو راه نرفته ای، از آن ننمودند

ور نه که زد این در، که درش نگشودند

رباعی شمارهٔ ۶۷

اطلاعات

برگردان به زبان ساده