رباعی شمارهٔ ۱۵۰
ای پای شرف بر سر افلاک زده
وی دم همه از خلعت لولاک زده
و آنگه به سرانگشت ارادت، یک شب
درع قصب ماه فلک چاک زده
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: الف. رسته
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
ای پای شرف بر سر افلاک زده
وی دم همه از خلعت لولاک زده
هوش مصنوعی: ای که نعمتهای بزرگ را بر خود دارید و به مقام والایی رسیدهاید، همه روز و شب در اندیشه و زینتهای زندگی هستید.
و آنگه به سرانگشت ارادت، یک شب
درع قصب ماه فلک چاک زده
هوش مصنوعی: و سپس با اشاره به عشق و ارادت خود، یک شب در لباس زیبای خاکی که آسمان را شکاف زده است، حضور یافت.