باباافضل کاشانی » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ترس اجل و بیم فنا، هستی توست</p></div>
<div class="m2"><p>ور نه ز فنا شاخ بقا خواهد رُست</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>تا از دم عیسی شده ام زنده به جان</p></div>
<div class="m2"><p>مرگ آمد و از وجود ما دست بشست</p></div></div>

دیوان حکیم افضل الدین محمد مرقی کاشانی (بابا افضل) از انتشارات اداره فرهنگ و هنر کاشان به مناسبت دهمین سالگرد انقلاب شاه و مردم - افضل الدین محمد مرقی کاشانی (بابا افضل) - تصویر ۷۸

رباعیات بابا افضل الدین کاشانی (به ضمیمه مختصری در احوال و آثار وی) به قلم استاد سعید نفیسی - بابا افضل کاشانی - تصویر ۱۱۳

رباعیات بابا افضل کاشانی (بضمیمه مختصری در احوال و آثار وی بقلم سعید نفیسی) گلشن صبا (بضمیمه قصیده لامیه) - بابا افضل کاشانی, فتحعلی خان ملک الشعرآئ صبای کاشانی - تصویر ۱۰۸

رباعی شمارهٔ ۱۲

ترس اجل و بیم فنا هستی توست
ور نه ز فنا شاخ بقا خواهد رست
تا از دم عیسی شده ام زنده به جان
مرگ آمد و از وجود ما دست بشست

هوش مصنوعی: این ابیات به ترس از مرگ و فنا اشاره دارند و بیان می‌کنند که این ترس جزء وجود انسان است. با این حال، اگر از مرگ هراس نداشته باشیم، می‌توانیم به بقای واقعی دست پیدا کنیم. شاعر از تجربه زنده‌بودن خود به لطف عیسی (که نماد زندگی جاودان است) سخن می‌گوید، ولی همچنان مرگ را به عنوان از بین برنده وجود انسان یادآوری می‌کند.

رباعی شمارهٔ ۱۰

رباعی شمارهٔ ۱۱

هوش مصنوعی: ترس از مرگ و نگرانی از نابودی، اساس وجود تو را تشکیل می‌دهد. اگر این ترس نبود، نشانه‌های جاودانگی نیز از ناکامی ناشی خواهد شد.

ترس اجل و بیم فنا، هستی توست

ور نه ز فنا شاخ بقا خواهد رُست

هوش مصنوعی: من به واسطه روح عیسی زنده‌ام و مرگ از وجودم رخت بر بسته است.

تا از دم عیسی شده ام زنده به جان

مرگ آمد و از وجود ما دست بشست

رباعی شمارهٔ ۱۱

اطلاعات

برگردان به زبان ساده

حاشیه ها