ازرقی هروی » رباعیات » شمارهٔ ۷

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>چون بد عهدی گشت از تو این عهد درست </p></div>
<div class="m2"><p>در سستی دست از تو چرا دارم سست ؟</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>گر دست نشستمی ز تو روز نخست</p></div>
<div class="m2"><p>امروز بخون روی خود باید شست</p></div></div>

دیوان ازرقی هروی به اهتمام سعید نفیسی - ازرقی هروی - تصویر ۱۱۴

شمارهٔ ۸

چون بد عهدی گشت از تو این عهد درست 
در سستی دست از تو چرا دارم سست 
گر دست نشستمی ز تو روز نخست
امروز بخون روی خود باید شست

هوش مصنوعی: این ابیات بیانگر ناامیدی از وفای عهد و پیمان است. شاعر احساس می‌کند که اگر از ابتدا ارتباطش را با طرف مقابل قطع کرده بود، امروز باید خود را در خون غم بشوید. به عبارتی، از عدم وفاداری طرف مقابل و بی‌اعتباری آن نسبت به عهد و پیمانش شکایت دارد و حسرت می‌خورد که چرا در آغاز، دست از آن رابطه برنداشته است.

شمارهٔ ۶

شمارهٔ ۷

هوش مصنوعی: چرا وقتی تو به وعده‌ات وفا نکردی، من باید هنوز به این رابطه ادامه بدهم و از تو انتظار داشته باشم؟

چون بد عهدی گشت از تو این عهد درست 

در سستی دست از تو چرا دارم سست ؟

هوش مصنوعی: اگر از همان روز اول ارتباطم را با تو قطع نمی‌کردم، امروز مجبور بودم خون بیفشانم و خودم را پاک کنم.

گر دست نشستمی ز تو روز نخست

امروز بخون روی خود باید شست

شمارهٔ ۷

اطلاعات

برگردان به زبان ساده

حاشیه ها