ازرقی هروی » رباعیات » شمارهٔ ۵۴

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>غافل شدی ای نفس، دگر باره ز کار</p></div>
<div class="m2"><p>بیدار نمی‌شوی ز خواب پندار</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>از بس که بهانه‌ها گرفتی بر یار</p></div>
<div class="m2"><p>نامت همه ننگ گشت و فخرت همه عار</p></div></div>

دیوان ازرقی هروی به اهتمام سعید نفیسی - ازرقی هروی - تصویر ۱۱۸

شمارهٔ ۵۵

غافل شدی ای نفس دگر باره ز کار
بیدار نمی شوی ز خواب پندار
از بس که بهانه ها گرفتی بر یار
نامت همه ننگ گشت و فخرت همه عار

هوش مصنوعی: این شعر به غفلت نفس و دوری از واقعیت اشاره دارد. شاعر به نفس هشدار می‌دهد که از خواب غفلت بیدار شود و از بهانه‌جویی‌های بی‌پایان دست بردارد، زیرا این مسائل باعث شده‌اند که شخصیت و نام او به چیزی ناپسند تبدیل شود. در اینجا، شکست در خودآگاهی و ارزش‌های واقعی به تصویر کشیده شده است.

شمارهٔ ۵۳

شمارهٔ ۵۴

هوش مصنوعی: ای نفس، تو غافل شده‌ای و دوباره از خواب توهم بیدار نخواهی شد.

غافل شدی ای نفس، دگر باره ز کار

بیدار نمی‌شوی ز خواب پندار

هوش مصنوعی: چقدر بهانه‌ها و دلیلی که به کار گرفته‌ای زیاد شده است که اکنون نامت به ننگ تبدیل شده و فخر و افتخارت همه به عیب و shame بدل گشته است.

از بس که بهانه‌ها گرفتی بر یار

نامت همه ننگ گشت و فخرت همه عار

شمارهٔ ۵۴

اطلاعات

برگردان به زبان ساده