آذر بیگدلی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۴

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>امروز چو عارت آید از صحبت ما</p></div>
<div class="m2"><p>وز ننگ نباشدت سر الفت ما</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>فردا چو نشینی بسر تربت ما</p></div>
<div class="m2"><p>شکرانه ی آن یاد کن از حسرت ما</p></div></div>

شمارهٔ ۵

امروز چو عارت آید از صحبت ما
وز ننگ نباشدت سر الفت ما
فردا چو نشینی بسر تربت ما
شکرانه ی آن یاد کن از حسرت ما

هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به فردی اشاره می‌کند که اگر از صحبت‌های ایشان شرمنده شود و از دوستی آنها احساس ننگ کند، در روزی که بر سر مزارشان حاضر می‌شود، باید از حسرت و یاد آنها قدردانی کند. به نوعی، به اهمیت یادآوری زحمات و عشق‌های گذشته تاکید دارد.

شمارهٔ ۳

شمارهٔ ۴

هوش مصنوعی: امروز اگر از صحبت ما شرمنده هستی و از ارتباط با ما خجالت می‌کشی، نباید نگران باشی چون این ننگی برای تو نیست.

امروز چو عارت آید از صحبت ما

وز ننگ نباشدت سر الفت ما

هوش مصنوعی: زمانی که فردا بر سر خاک ما نشستی، به یاد ما حسرت‌خوران شکرگزاری کن.

فردا چو نشینی بسر تربت ما

شکرانه ی آن یاد کن از حسرت ما

شمارهٔ ۴

اطلاعات

برگردان به زبان ساده