هوش مصنوعی: نزدیک شب از کنار یک ویرانه عبور می‌کردم و ناگهان دیوانه‌ای را دیدم که بر زمین افتاده بود.

هوش مصنوعی: نه او دیوانه است و نه نادان، بلکه فردی عاقل و آگاه است که حقیقت را می‌شناسد. او از دیوانه و دیو نمی‌ترسد و این به خاطر فهم عمیقش از مسائل است.

هوش مصنوعی: در این دنیا گام زده‌ای و همراهانی چون خضر (نماد راهنمایی و هدایت) در کنار تو بوده‌اند؛ و با این حال، با وجود دیدن زیبایی‌های جهان، چشمانت را به روی آن بسته‌ای.

هوش مصنوعی: جز آسمان، هیچ چیزی بالای سر او نیست و علاوه بر موی سر، هیچ لباسی بر تن ندارد.

هوش مصنوعی: مسیر فقر را با پای آسیب‌دیده طی کرده‌ام و در عین حال، حتی با دستانی محدود، همیشه تلاش کرده‌ام و کمک کرده‌ام.

هوش مصنوعی: شخصی با دل آرام و شیدایی زندگی می‌کند و از مسائل و نگرانی‌های روزمره آزاد است، بدون توجه به زندگی دیگران.

هوش مصنوعی: دل او مثل گنجینه‌ای است که رازهای الهی را در خود دارد و او نه از کسی دلخور است و نه دل کسی را می‌آزارد.

هوش مصنوعی: به خودت گفتی و از خودت شنیدی چیزهای زیادی؛ اینکه هیچ‌کس را نرنجان و از کسی هم نرنج.

هوش مصنوعی: نه از آسمان دلخوری داری و نه فکر می‌کنی که آسمان از تو کینه‌ای در دل دارد.

هوش مصنوعی: او هم در حالتی است که به ضعف و ناتوانی خود اعتراف کرده و هم اینکه آسمان از او دست برداشته است.

هوش مصنوعی: گرسنه‌ام، ولی به خاطر شادی و زیبایی دلم از گرسنگی رنج نمی‌برد. با وجود اینکه چیزی ندارم، اما سعی می‌کنم عیب‌ها و کمبودهای دیگران را بپوشانم و بر آنها حجاب بگذارم.

هوش مصنوعی: بی‌نیاز از ثروت و گنج‌هایش، از درد و رنج‌هایش رهایی یافته است.

هوش مصنوعی: دو متر پارچه را روی زمین پهن کرده و دستشان را به سادگی به سمت آسمان دراز کرده‌اند.

هوش مصنوعی: آن کسی که در مقام رضایت می‌نشیند، جانش را تسلیم سرنوشت کرده است.

هوش مصنوعی: سرش در عشق مست و شاداب است، اما دلش بیدار و هوشیار می‌باشد. لب‌هایش پر از خنده است و چشمانش پر از اشک.

هوش مصنوعی: گاهی می‌خندید و گاهی اشک می‌ریخت. به او گفتم: این خنده و اشک برای چیست؟

هوش مصنوعی: چه چیزی را دیده‌ای؟ بگو اگر از افرادی هستی که فقط ظاهر را می‌بینند و خود را نمایش می‌دهند، چرا در حالتی که مانند ابرها اشک بر چهره‌ات هستی، لبخند زدن هم مثل برق را فراموش کرده‌ای؟

هوش مصنوعی: وقتی دیوانه داستان من را شنید، به وضوح اشک ریخت و مانند شعلهٔ شمعی که می‌خندد، گفت:

هوش مصنوعی: چه نیازی به پرسش داری؟ اگر بخواهم داستانی از لذت‌ها و خوشی‌های زندگی برایت بگویم، باید از تمام آن‌ها بگذری و دل بسوزانی!

هوش مصنوعی: تو از زندگی خوش و شیرینی برخورداری، اما من ناراحتی و تلخی را تجربه می‌کنم؛ تو به خاطر برتری‌ات به من افتخار می‌کنی و من از آن شادمانی تو غمگینم.

هوش مصنوعی: انسان‌های دانا هیچ‌گاه با نادان‌ها همراه نمی‌شوند و افراد خسته و بی‌انرژی هم نمی‌توانند به راحتی کار کنند.

هوش مصنوعی: من بر دست او بوسه زدم و سپس به پای او افتادم، ای کسی که دانش را به خوبی درک کرده‌ای و خوشبخت و خوش‌رنگ هستی.

هوش مصنوعی: من تشنه‌ام و تو باران می‌زنی؛ پس چرا از آب به من نمی‌دهی؟

هوش مصنوعی: ای معلم مهربان، با بزرگواری به من بگویید که در طول عمرتان چه تجربیات و درس‌هایی از زندگی و روزگار آموخته‌اید؟

هوش مصنوعی: هر چه در مورد حال و وضعیت دنیا مشاهده کردی، بیان کن و اگر چیزی از صحبت‌های دیگران شنیدی، آن را هم بگو.

هوش مصنوعی: دل من از ناتوانی‌ام مانند شمعی که می‌سوزد، سوخته است و به خاطر آتش وجود من، چهره‌اش روشن شده است.

هوش مصنوعی: همیشه با صدای بلند گریه و خنده می‌کرد و می‌گفت: ای خضر، که راهت را گم کرده‌ای.

هوش مصنوعی: نگو که در این دنیای پر از تضاد و تناقض چه چیزهایی با چشمانم دیده‌ام و با گوش‌هایم شنیده‌ام!

روز شمار‌: روز قیامت

هوش مصنوعی: پیر با تجربه و خردمند به زیبایی می‌گوید: هر چیزی که می‌خواهی بگویی، از دیده‌ات بیان کن.

هوش مصنوعی: خواهش می‌کنم دیگر به من طعنه نزنید، زمانی که از دل و مشاعرم سخن می‌گویم، خوب به حرف‌هایم گوش فرا دهید.

هوش مصنوعی: ببین چقدر تجربه کردم از فاصله دور آسمان، از غم و شادی، از دشمنی و محبت.

هوش مصنوعی: اگر دل تو هم از رازهای نهان آگاه شود، دیگر نیازی نیست از این خنده و گریه دوباره بپرسی.

هوش مصنوعی: در مدت کوتاهی، به دلیل خودبینی و خودپسندی، از دیگران فاصله گرفته‌ام و به تنهایی پناه آورده‌ام.

هوش مصنوعی: یک بار در عمق دریا نگاهی انداختم و دیدم که امواج آن، غبار روی ابرها را پاک می‌کنند.

بس‌: بسیار

هوش مصنوعی: در آنجا که آب به آرامی جریان دارد، در درون پر از ماهی است و در بیرون پر از قورباغه.

هوش مصنوعی: در میان صدف‌های درخشان، مرواریدی وجود دارد که مانند دری به زیبایی این صدف آبی رنگ است.

هوش مصنوعی: در اینجا به استفاده از توانایی‌ها و استعدادهای خاص اشاره شده است. فردی به نام الیاس به غواصی پرداخته و از هر سو مرواریدهای باارزش و زیبایی را پیدا کرده است. این توصیف به معنای بهره‌برداری از فرصت‌ها و رسیدن به دستاوردهای برجسته است.

هوش مصنوعی: دست گوهر فروش، جواهری را به شاهان هدیه می‌دهد و بت‌ها را به عنوان زینت به گوش می‌آویزد.

هوش مصنوعی: در بحث و گفتگو از خردمندی چون خضر یاد کردی و در کنار آن، به حضرت کلیم (موسى) اشاره کردی که در ساحل دریا، گلیم خود را گستراند.

هوش مصنوعی: ماهی که مانند نور آفتاب در حال درخشیدن است، چنان است که گویی از دست موسی در آب رها شده.

هوش مصنوعی: ماهی‌ها بر روی آب شناور هستند و در دل دریا، طلا و نقره‌ها به وفور وجود دارد.

هوش مصنوعی: در عمق دریا، ماهی‌ها به رنگ نقره‌ای مانند ستاره‌های درخشان در آسمان نمایان هستند.

هوش مصنوعی: همه در وضعیت خوشحالی و سرخوشی بودند، مگر یونس که در شکم ماهی بود و از این حال خارج بود!

هوش مصنوعی: در هر گوشه‌ای، صیادان در صبح و عصر در حال صید پرندگان و ماهی‌ها هستند و دام‌های خود را پهن کرده‌اند.

هوش مصنوعی: آیا کسی که فرمانروای خداست، دعای غرق شده‌ای را که به کمک نیاز دارد، نپذیرفت؟

هوش مصنوعی: پس آن غرقه را موج هر سو برد و در آخرین لحظات، چشمانش را پر از خون کرد.

هوش مصنوعی: به تماشای تأثیر یک قطره خون بر دریا بنشین! چگونه از دل آن به گرد و غبار برمی‌خیزد و تغییراتی عظیم ایجاد می‌کند؟

هوش مصنوعی: ناگهان آن دریا به طوفان افتاد که فیلسوفان از حیرت و شگفتی باقی ماندند.

هوش مصنوعی: طوفانی که به شدت می‌خروشد، به آرامی فروکش کرد و هیچ نشانه‌ای از آن قدرت و آوازه باقی نماند؛ نه نامی از آن طوفان باقی ماند و نه حتی آثار ریزش آن.

هوش مصنوعی: در آن محل، یک پرنده در دشت وسیع به پرواز درآمده و در حال چرخیدن است، در حالی که نشانه‌های زندگی و نشاط را به نمایش می‌گذارد.

هوش مصنوعی: کشتی‌ها از گرداب‌ها عبور کرده و بر روی گل نشسته‌اند، اما ناخدا غرق شده و لنگر هم شکسته است.

هوش مصنوعی: هر شکارچی با تیغ تیزش جان شکار را می‌گیرد و باعث بیداری و حرکت مرغابی‌ها می‌شود.

هوش مصنوعی: از خون و رنج مردم به وجود آمد یمن، مانند عقیق یمن که در بازار به قیمت خوب فروخته می‌شود.

هوش مصنوعی: از قورباغه و ماهی، آن دریا پر از جنب و جوش و زندگی شده است و حیوانات و پرندگان در آن چشمگیر هستند.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که تکه‌ای از خاک خشک به بالای دامن آمده و بویی همانند عطر خوش عطر گاو عنبر و حیوانات خوشبو را پخش کرده است.

هوش مصنوعی: در این جاده‌ها کاروان‌ها در حال حرکت هستند و مشغول سفرند.

هوش مصنوعی: فقیران بی‌بضاعت، زینت‌های زیبا را در صدف‌ها خالی کرده و کیسه‌هایشان را پر کرده‌اند.

هوش مصنوعی: بسیاری از افرادی که ظاهر و شکلی معمولی دارند، به مقام و منزلت‌های بالا دست یافته‌اند و در عوض، افرادی که به نظر می‌رسید برتر و سرآمدند، دچار افت شده‌اند.

هوش مصنوعی: به اندازه‌ای از مرجان و مروارید بار زده است که هر کسی که در این کار فعال باشد، می‌تواند با آن‌ها به فروشنده‌ای معروف تبدیل شود.

هوش مصنوعی: اکنون دو سمک روشن از آنجا مانده‌اند؛ یکی در زمین و دیگری در آسمان.