هوش مصنوعی: اصفهان زمانی مانند مصر و مرکز علم و هنر بود، اما اکنون به شهری شبیه کوفه تبدیل شده که پر از افرادی است که فقط به دعوا و جدل مشغول هستند.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس در تاریکی و بدبختی زندگی را نمی‌پذیرد، اگر مادرش زانیه و پدرش زانی باشد.

هوش مصنوعی: بر سر مردم، دل تو نباید بلرزد. بگو که چرا دل آنها می‌لرزد؟

هوش مصنوعی: زحمت کشیدی تا نانی بدست آوری و ایمان خود را فدای آن کردی، حالا من هم جانم را فدای تو می‌کنم، چرا که تو از ندانستن به سر می‌بری.

هوش مصنوعی: ما هر دو نانی می‌خوریم، اما تو به خاطر گران بودن شرایط بیشتر هزینه می‌کنی و من با هزینه کمتر.

هوش مصنوعی: به من یک تکه نان خوشمزه بده و به تو این ولع و طمع را هدیه می‌کنم.

هوش مصنوعی: من از مردم آن سرزمین شگفت‌زده شدم، وقتی پیر دهقان برزانی را دیدم که می‌خواند.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که هیچ مردی از مادر زمانه زاده نشده است و در واقع، به نظر می‌رسد که این پیرزن تنها زایش‌کننده‌ای است که فرزندش را به دنیا آورده است و نه هیچ کس دیگری. در واقع، اشاره به این دارد که زایش و تولد هر انسانی وابسته به شرایط و واقعیت‌های پیچیده‌تری است.