هوش مصنوعی: در لحظه‌ی مرگم، اگر غم دوری‌ات به خاطر وجودت دیگر غمی نداشته باشد، به من کافی است که فقط یک لحظه تو را ببینم و دیگر از عمرم چیزی باقی نماند.

هوش مصنوعی: هرگز متوجه حسرت‌های من نخواهی شد، مگر زمانی که از پا بیفتی و دیگر نتوانی جلوتر بروی.

هوش مصنوعی: زیبای دلربا از طرز رفتارش دورم کرده و غافل از این که در این مکان پر از بت، جایی برای عشق و محبت وجود ندارد.

هوش مصنوعی: آن کسی که مرا به عادت واداشته است، ای کاش نمی‌دانست که از بی‌محلی و ظلم او، تنها ظلم دیگری بر او نخواهم کرد.

هوش مصنوعی: می‌ترسم که روزی از مهربانی طبیب من بی‌خبر بمانم و در آن لحظه فرصتی برای گفتن حرف‌هایم نداشته باشم.