هوش مصنوعی: ای کاش که در زندگی‌ام، دوستی در کنارم بود که همدل و همراه باشد و با او لحظاتم را تقسیم کنم.

هوش مصنوعی: رفیقی که غم‌هایم را می‌پرسد، همدمی است که در سختی‌ها دنبال دل‌پریشیم می‌گردد.

هوش مصنوعی: کسانی که با من رابطه دارند و به من وفاداری نشان می‌دهند، از افرادی هستند که در مناصب و مقام‌ها فعالیت می‌کنند و خود را از اهل دیار و وطن من می‌دانند.

هوش مصنوعی: در این دیار که همه به ستم زندگی می‌کنند، کسی در مسیر صداقت و وفا باقی نمانده است.

هوش مصنوعی: همه‌چیز از دیوانگی و همه‌چیز از نادانی است. عاقل در برابر دیوانه قرار دارد و عارف در مقابل بی‌خبران.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که کسی به دلیل فقر و ناتوانی خود، احساس خجالت و شرمساری نمی‌کند. او به یاد می‌آورد که آتشِ عیب‌جویی دیگران، به مراتب بدتر از فقر خود اوست. بنابراین، از این بابت احساس ترس ندارد و بر این باور است که فقر نمی‌تواند عیب او باشد.

هوش مصنوعی: تاریخچه و گذشته‌ی خود را به خوبی بشناس، و کارهای دیگران را بی‌طرفانه قضاوت کن.

هوش مصنوعی: هر جا که افراد با هم نشسته‌اند، فقط باید از ویژگی‌های خوب و فضایل خودشان صحبت کنند و نه از دیگران.

هوش مصنوعی: مدت زمانی است که حال من به خاطر آنها بسیار آشفته است و زخم دلم از سر و صدای غم‌انگیز آنان دردی عمیق‌تر شده است.

هوش مصنوعی: زهر در جام می‌ریزد و دل من از نفاق دوستان و نقشه‌های نزدیکان پر می‌شود.

هوش مصنوعی: دوستانی که وفاداری ندارند، مانند دشمنان نزدیک هستند و دردی به اندازهٔ نیش عقرب به همراه دارند.

هوش مصنوعی: آن‌ها صداقت و راستگویی من را نقص می‌شمارند و جز دروغ چیزی از این گروه دروغگو نمی‌بینند.

هوش مصنوعی: اگر دروغ زیباست، پس زشت‌ترین زیبایی‌هاست؛ و اگر حقیقت عیب دارد، پس بهترین عیب‌هاست.

هوش مصنوعی: بهتر است که از این بحث دست بکشم، زیرا آسمان منتقم است و زمین هم مجازات کننده.

هوش مصنوعی: مقصود این است که وقتی از دوستان و آشنایان ناامید باشی و دلت پر از حسرت و ملال باشد، زندگی مانند جانی بی‌فایده خواهد بود.

هوش مصنوعی: جانی که به وطن وابسته بود، اکنون دلتنگ سفر شده و به آن سمت تمایل دارد.

هوش مصنوعی: تصمیم گرفتم سفر کنم و از شهر خارج شوم؛ اما این انتخاب با حسرت و درد همراه بود.

هوش مصنوعی: راهی به من نشان داده شد که در آن، شب و روز به طور پنهانی در پرده‌ای از ابهام قرار داشتند.

هوش مصنوعی: گاهی به اوج و بلندی می‌رسی که حتی قدرت‌های بزرگ و شگفت‌آور نیز گرفتار تو می‌شوند و تحت تأثیر تو قرار می‌گیرند.

هوش مصنوعی: گاهی در وضعیتهایی به سختی، چون گاوی که زمین را شکانده و استخوان‌های مراکب مرا شکسته است.

هوش مصنوعی: به حدی بالا رفت که توانستم بشنوم که ناشنوا و گویا با یکدیگر در حال گفتگو بودند.

هوش مصنوعی: ناله و فریاد کسی با شدت و آواز بلند به من می‌رسد که انگار در عمق دل زمین است.

هوش مصنوعی: به سرعت و با اضطراب همه جا را گشتم و به دنبال دوست و هم نشینم، که بهترین همراه برای خرگوش‌ها بود.

هوش مصنوعی: در جایی که بر روی انسانی نیازمند است، نسیمی از نعمت‌ها و برکت‌ها نمی‌وزد.

هوش مصنوعی: هیچ یاری نیست که به او دل و جان بسپاری، کسی که با مهربانی و انصاف به دیگران نگاه کند.

هوش مصنوعی: سفر می‌تواند بخشی از عذاب و سختی باشد، اما برای کسی که از وطن خود دور افتاده، این دوری و جدایی به شکل جدایی دردناک و ناخواسته‌ای محسوس است.

هوش مصنوعی: من در سفرم به جایی رسیدم و در هر جا که رفتم جز مشکلات و سختی‌ها چیزی ندیدم.

هوش مصنوعی: هر جا که رفتم، چیزهای عجیب و غریب به وضوح در برابر چشمانم پدیدار شد.

هوش مصنوعی: من از دو راه کفر و دین جدا شدم و اکنون به تماشای ادیان و درک مذاهب مختلف پرداخته‌ام.

هوش مصنوعی: همه دل‌ها از درد خود و از خودخواهی پر است، چه در کعبه، محل عبادت مسلمانان، و چه در دیر، محل عبادت راهبان مسیحی.

هوش مصنوعی: در نهایت به میخانه رسیدم و بدون هیچ نگرانی و ترسی از نگهبان وارد شدم.

هوش مصنوعی: مکان میخانه به قدری زیبا و تابناک است که در آن، نور ستاره‌ها به وضوح دیده می‌شود و حالت خاصی به فضا بخشیده است.

هوش مصنوعی: در اینجا به وصف یک مکان دلپذیر و خوش‌منظره پرداخته شده است که هم میخانه و هم باغی زیبا دارد. در این مکان، شرابی خوش‌رنگ و خوش‌طعمی در جویبارها و ظرف‌ها جاری است.

هوش مصنوعی: میخانه، منبع حیات است و پیر میخانه همانند خضر، نگهدار و نوشنده این زندگی است که به ما طروات می‌بخشد.

هوش مصنوعی: دلم از کینه خالی شده بود؛ دیدم عده‌ای با هم و با مهربانی در کنار یکدیگر هستند.

هوش مصنوعی: در گوشه‌های باغ، سرهای زیبا و خوش‌عطر گل‌ها در حال شکفتن‌اند و در کنار آن‌ها، افرادی با جام‌های نوشیدنی در دست، مشغول لذت بردن از این مناظر دل‌نشین هستند.

هوش مصنوعی: بهشتی سرشار از زیبایی و گل‌های خوشبو مانند سنبل و نرگس به وجود آمده است، اما این زیبایی و جذابیت ناشی از موی دل‌فریب و چشمان دل‌نواز زنان جوان است.

هوش مصنوعی: رقبای همگی از شهرهای خود به آنجا پناه آورده‌اند تا از ناملایمات و مشکلات زمانه فرار کنند.

هوش مصنوعی: من از زاهدان دوری می‌کنم و از وعاظ ترس دارم، زیرا نه تنها از زهد پشیمانم، بلکه از توبه هم منصرف شده‌ام.

هوش مصنوعی: دل من از دیدن چهره او به شدت شاد و خوشحال شد، به طوری که این شادی برای من از جانم و از خواسته‌های عمیق وجودم نیز مهم‌تر است.

هوش مصنوعی: توجه به سرنوشت خود مرا شگفت‌زده کرده است که چطور شد که در نهایت، به پایان خوشی رسیدم؟!

هوش مصنوعی: ناگهان دختری زیبای مرواریدی با موهای مشکی و بویی خوش به در وارد شد.

هوش مصنوعی: از بس که به چهره‌اش حسرت می‌ورزم، گل‌ها پریشان شده‌اند و از شدت غیرت گونه‌اش، شمع‌ها ذوب شده‌اند.

هوش مصنوعی: چشمانش از شوق و خوشحالی مثل دو آهو هستند که در حال خوشی می‌دوند و زلف‌هایش با بازیگوشی، همچون دو دختر هندی که در حال رقص و بازی‌اند، جلوه‌گری می‌کنند.

هوش مصنوعی: مردم در نگرانی و اندوه هستند و چشمان آنها پر از وحشت و ترس است، که نشان‌دهنده عمق ناامیدی و بی‌رحمی در این شرایط است.

هوش مصنوعی: به دنبال نور دل‌افروز چهره‌های شما، جانم به حرکت درآمده است مانند ستارگانی که دنباله ماه را دنبال می‌کنند.

هوش مصنوعی: با گام‌های نازک و دلربا به سمت من آمد، و در دستش جامی بود که چون ستاره‌ای درخشان می‌درخشید.

هوش مصنوعی: به من آن جام پر از شراب را داد و گفت: بعد از اینکه خوشامدگویی‌ها تمام شد.

هوش مصنوعی: این جام را بنوش تا از این حال خجالت و سردرگمی خارج شوی، چرا که حالت از حد خود فراتر رفته و موجب حیرت تو شده است؟!

هوش مصنوعی: مگر این که روح انسان به تقوا و دل او به زهد و پرهیزکاری تمایل داشته باشد، در غیر این صورت هیچ زنده‌ای به ما علاقه‌مند نخواهد بود.

هوش مصنوعی: آیا تا به حال در جایی از شراب یا من که با کسی هم صحبت باشم، چیزی خورده یا دیده‌ای؟

هوش مصنوعی: دستم را بوسیدم و سپس از او لیوان درخشانی گرفتم که مانند شعله آتش می‌درخشید.

هوش مصنوعی: من دیگر به حلال و حرام فکر نمی‌کنم و فقط جام را به لبانم می‌زنم و به حال خودم مشغولم.

هوش مصنوعی: مدت طولانی زاهد و پرهیزگار بودم، اما اکنون عشق تو مرا از این راه باز می‌دارد و به من اجازه می‌دهد که از زهد و پرهیزکاری دور شوم.

هوش مصنوعی: بهتر از این نوشیدنی که از دستان تو نوشیدم نیست، و درباره‌اش از سخنان پیران و خبره‌ها شنیدم.

هوش مصنوعی: اگر تو ساقی آن شراب باشی، نوشیدن آن به هیچ وجه سفارش شده نیست، بلکه ضروری و واجب است.

هوش مصنوعی: تصویر زیبایی از چهره‌ات وجود ندارد و گویی که چهره‌ای همچون ماه درخشان را دیده‌ام. ای ماه، من به عشق تو آمده‌ام و تو را در بر خواهم گرفت.

هوش مصنوعی: اگر چهره‌ات مانند ماه بر من تابش کند، آنگاه هر کس که زیبایی‌اش را درک کند، مانند گلی که در سایه‌ است، محجوب و دور می‌شود.

هوش مصنوعی: زمانی که خورشید مانند یک قندیل روشن شود، نور آن به اندازه‌ای خواهد بود که روشنایی شمع‌های ستاره‌ها را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد.

هوش مصنوعی: آیا ستاره‌ای در آسمان وجود دارد که مانند شمعی در ایوان یک پادشاه باشد، در حالی که خورشید او در نجف غروب کرده باشد؟

هوش مصنوعی: علی، ولی و پیشوای شهریار مظفر است؛ او پادشاه منصور و سلطانی غالب است.

هوش مصنوعی: باغ‌های زیبا و پرثمر، باران خوبی‌ها؛ دنیا پر از مدح و ستایش، و فضایل در آسمان می‌درخشند.

هوش مصنوعی: این جمله به مدح و ستایش شخصیتی بزرگ و مهم در دین اشاره دارد که به عنوان نماینده و جانشین پیامبر خدا شناخته می‌شود. او در مقام خود از جایگاه بالایی برخوردار است و به عنوان حاکم و پیشوای دینی و معنوی معرفی شده است. این شخصیت، هم مظهر الهی و هم واسطه بین خدا و مردم به شمار می‌آید.

هوش مصنوعی: هر زمان که شخصی کار نیکو انجام دهد و به دیگران کمک کند، باید او را ستایش کرده و از او یاد کرد. و زمانی که در میدان نبرد به پیروزی دست یابد و دشمن را شکست دهد، باید او را به خاطر شجاعتش مورد تحسین قرار دهیم.

هوش مصنوعی: اگر او در روز تولد خود نگهبان نبود، در روز مرگش نیز مراقبی نداشت.

هوش مصنوعی: نه کودکان از خواب برخواستند و نه ارواح از جسم‌ها جدا شدند.

هوش مصنوعی: اگر در کاخی حاکمی عادل وجود داشته باشد، وقتی به میادین عمومی بیاید، قدرتمند و سلطه‌جو خواهد بود.

هوش مصنوعی: عقل کامل، در حضورت تو، مانع ستایش تو برای دیگران غیر از خداوند است.

هوش مصنوعی: تو تنها کسی هستی که جای پیامبر بر منبر می‌نشینی و نباید بیگانگان آنجا حضور داشته باشند.

هوش مصنوعی: از جایی که مقام ضیاغم قرار دارد، شنیدن صدای زوزه‌ی گرگ‌ها مناسب نیست.

هوش مصنوعی: از نسیم دلهره‌آور تو، دشت آرزوها جان می‌گیرد؛ و به برکت مهربانی‌های تو، زراعت نیازها شکوفا می‌شود.

هوش مصنوعی: نگران عبور نسیم نیستم، مانند برگ سمن که از گذر باران‌ها آسیب نمی‌بیند.

هوش مصنوعی: جایگاه تو کجاست؟ از زمان آغاز آفرینش، رسیدن به هدف‌ها و دستیابی به خواسته‌ها در این مکان است.

هوش مصنوعی: رئیس گلستان، شب با وزش باد خوشبو، به معشوقه‌ش شیرینی می‌دهد و از باران بهاری برای آبرسانی به گل‌ها مراقبت می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر کسی که نظارت و حسابرسی می‌کند، وارد جمعی شود، به همان اندازه که یک فرد عصبانی ممکن است با نگرانی و ناراحتی بر پیشانی‌اش چین و چروک بیفتد، او نیز در آن وضعیت دچار نگرانی و تشنج خواهد شد.

هوش مصنوعی: از ساز عود صدای اندوه به آسمان می‌رسد و از مینا، اشک ساقی به زمین جاری می‌شود.

هوش مصنوعی: زنی که بر تخت انصاف تکیه زده، از شدت انتقام به تو، ای امیر، شکایت می‌کند.

هوش مصنوعی: عقاب شکارچی از تیهو می‌ترسد و پلنگ جنگجو از آهو فرار می‌کند.

هوش مصنوعی: آهو و پرنده صعوه از عدالت تو فراری هستند، ای کسی که بر همه چیز تسلط داری.

هوش مصنوعی: شیر در خوابگاهش خوابیده است و به آسانی می‌تواند آشیانه پرنده را در دستانش بگیرد.

هوش مصنوعی: هر زمانی که جنگ و جدل برپا باشد، اگر بخواهی می‌توانی به راحتی پاسخ دشمنان را بدهی.

هوش مصنوعی: بازوی تو مانند کمان است، و ابرها شبیه به اسب‌هایی هستند که در کنار تو حرکت می‌کنند. در حالی که ستاره‌ای درخشان در کنار تو قرار دارد.

هوش مصنوعی: وقتی که سپر بر سر داری، نشانه این است که آماده دفاع هستی و وقتی نیز که نیزه در دست داری، نشان‌دهنده این است که برای نبرد آماده‌ای.

هوش مصنوعی: سنان زال را به کمر پیران و سپر سام را به درخشش زرق و برق دستان برتر تشبیه کرده‌اند.

هوش مصنوعی: در زمان جنگ، وقتی که قهرمانان شجاع که در میدان نبرد قرار می‌گیرند، صفوف آنها از دو طرف مرتب و منظم می‌شود.

هوش مصنوعی: پلنگانی که لباس زره‌ای به تن دارند و از سرزمین‌های دور آمده‌اند، آماده نبرد و جنگ هستند.

هوش مصنوعی: در این بیت به تصویر زیبایی از حرکات سریع و شجاعانه اسب‌ها اشاره شده است. اسب‌ها همچون برق به جلو می‌شتابند و بر فراز کوه‌های بلند و صعب‌العبور می‌نشینند. این تصویر نشان‌دهنده قدرت و زیبایی آنهاست و نشان می‌دهد که حتی در دشوارترین شرایط نیز می‌توانند با شجاعت و اطمینان پیش بروند.

هوش مصنوعی: نظامی‌های فارس زره به تن می‌کنند و دلاوران سوار بر اسب، کمند می‌زنند.

هوش مصنوعی: یکی در کمان مانند تیر به سرعت و تیرگی می‌تابد؛ و دیگری به مانند آتش زبانه‌دار، بر وسط می‌درخشد.

هوش مصنوعی: به خاطر شجاعت و دلیری مردان، چیزی جز تیغ در دست ضربت زن باقی نمانده است.

هوش مصنوعی: زمانی که سپرها وجود دارند، مانند هلالی درخشان در شب ماه را نشان می‌دهند که از تیغ‌های تیز و برنده محافظت می‌کند.

هوش مصنوعی: وقتی زمین به دور خود بچرخد و کوه‌ها نیز به لطف زبانه‌های دیوانه‌وار حرکت کنند، این نشان‌دهندهٔ اوج نابسامانی و هرج و مرج در طبیعت خواهد بود.

هوش مصنوعی: به میدان آمده، با قدرت و شجاعت مانند شیری که به میان خرگوش‌ها می‌آید، باید با انرژی و اشتیاق ظاهر شوی.

هوش مصنوعی: وقتی تیر و نیزه‌ات را ببینند، به همین دلیل از میدان نبرد دور می‌شوند.

هوش مصنوعی: از ترس و شکوه اژدهایان و نیروی وحشی شیران، جان انسان به خطر می‌افتد و احساس ناامنی می‌کند.

هوش مصنوعی: در میدان جنگ با سلاح‌های تیز و بران، اقدام کن. آنها خواهند کرد آنچه را که شایسته است، ای کسی که بر همه چیز تسلط داری.

هوش مصنوعی: در اینجا اشاره شده است که پلنگ‌ها در کوه‌ها و عقاب‌ها در دشت‌ها به کمک و حمایت افرادی می‌آیند که نیاز به یاری دارند. این تصویر به نوعی نشان‌دهنده همراهی و همکاری موجودات طبیعت با انسان‌ها در زمان‌های سخت است.

هوش مصنوعی: در روز غدیر، پیامبر احمد (ص) به فرمان خداوند تو را به عنوان جانشین و نایب خود معرفی کرد.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که این داستان یا خبر به گوش همه مردم، چه آنهایی که حاضرند و چه آنهایی که غایبند، رسیده است و همه از آن باخبر شده‌اند.

هوش مصنوعی: او را باور کرده و بزرگان بسیاری به او تبریک گفته‌اند و گروهی از نیکان برایش آرزوهای خوب کرده‌اند.

هوش مصنوعی: شما به عنوان نماینده و جانشین اهل بطحا شناخته شده‌اید و همچنین از طرف آل غالب به شما احترام گذاشته شده و شما را مورد توجه قرار داده‌اند.

هوش مصنوعی: زمانی که روح پیامبر به بهشت منتقل شد، گروهی از روحانیان از اطراف به سمت او روانه شدند.

هوش مصنوعی: تو درگیر نگارش شعر هستی و آن شخص در فکر این است که چه کسی را همراه خود در غم و اندوه بگیرد.

هوش مصنوعی: دشمنانی که از زمان پیامبر ابتدایی وجود داشتند، کسانی بودند که به صورت پنهانی و نفاق به او آسیب می‌زدند و همچنین کسانی که حق او را غصب می‌کردند.

هوش مصنوعی: دل‌ها پر از کینه‌ها شده و همه به‌طور جمعی در یک مکان نشسته‌اند و به این موضوع پرداخته‌اند.

هوش مصنوعی: فراموش کردند که درباره حق صحبت کنند و وقتی هم به موضوع مربوط پرداختند، نتوانستند آن را ببینند.

هوش مصنوعی: از حقه‌ها و نیرنگ‌هایی که از آنها آگاهی داری، به ناحق مقام و جایگاه دین را از تو گرفته‌اند.

هوش مصنوعی: ناله و فریاد از آن درد و رنجی که حادثه‌ای سخت و عواقب سنگینی به دنبال داشته است.

هوش مصنوعی: هزار و صد و شصت سال گذشت و ما هنوز درگیر یک مصیبت بزرگ هستیم.

هوش مصنوعی: از آن روز به بعد حال و هوای دنیا خراب شد؛ عده‌ای به قتل و کشتار می‌پردازند و عده‌ای دیگر در حال غارت و چپاول هستند.

هوش مصنوعی: بدرفتاران خون‌ریز به کشتن دیگران تمایل دارند و افرادی بی‌فرهنگ به تمایل به تجاوز و فاسدکاری دچار شده‌اند.

هوش مصنوعی: کارهای جهان دیگر درست نخواهند شد مگر اینکه مولا و پیشوای غایب از مکه بیاید.

هوش مصنوعی: از هر گوشه‌ای شخص فریبنده‌ای به میدان می‌آید. ای سرور خاندان غالب، بیاسا!

هوش مصنوعی: سلام بر خانواده پیامبر، از علی تا صاحب زمان، دو امام در میان آنها قرار دارند.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که برای نابودی دشمنان کافی است، چه کسانی که در برابر حق قیام کرده‌اند و چه آنهایی که دشمنی می‌کنند.

هوش مصنوعی: دو نفر از میان ملایک، در مکانی بلند و عاری از مشکلات، به آرامی نشسته‌اند و هر کدام با ویژگی‌های خاص خود، در بالاترین مقام قرار دارند.

هوش مصنوعی: نویسنده، چه خوب و چه بد، در واقع به همه ویژگی‌هایش یکسان است؛ هم نقص‌ها و هم فضائلش در او وجود دارد.

هوش مصنوعی: همه از محبتی که به حیدر (علی) دارند می‌نویسند، اما من برای نوشتن این مطالب از خودم می‌پرسم که آیا من نیکوکارترین نویسنده هستم یا خیر.

هوش مصنوعی: ای خدا، بدون تو انسان مانند سگی ناتوان و بی‌صاحب است، که راهش را گم کرده و به سرگردانی دچار شده است.

هوش مصنوعی: از این به بعد نپسند که به خاطر غیبت تو دچار حسرت شوم، مانند سگان که به دنبال ارباب خودند.

هوش مصنوعی: اگر ذره‌ای به سمت خورشید کشیده می‌شود، دلیلش جاذبه‌ی خورشید است. در واقع، هر چیزی که قدرت جاذبه داشته باشد، می‌تواند دیگران را به سمت خود جذب کند.

هوش مصنوعی: وقتی به آنجا برسد، باید مراقب او باشد؛ در تمام عمرش تنها در خدمت اوست.

هوش مصنوعی: تا زمانی که عمر باقی است، در آن درگاه از نعمت‌ها و لطف‌های واجب بهره‌مند خواهیم شد.

هوش مصنوعی: زمانی که عمر انسان به پایان می‌رسد، زندگی‌اش را به کسی می‌سپارد که در واقع دارایی‌ها و نعمت‌های او را در دست دارد.

هوش مصنوعی: تنش در زمین به خاک تبدیل خواهد شد، که این خاک می‌تواند به او پرورش و زندگی بخشد مانند ستاره‌ها.

هوش مصنوعی: وقتی روز قیامت برپا شود، آن خاک پاک از عیب‌ها و ناپاکی‌ها به راحتی آرامش می‌یابد و از همه پلیدی‌ها پاک خواهد شد.

هوش مصنوعی: اگر در بهشتش پیام‌آوران از دو طرف به او خبر خوش بدهند، او از جا تکان نمی‌خورد.

هوش مصنوعی: در روز قیامت، تو به عنوان حسابرس و فرشته رحمت، بر اساس اعمال انسان‌ها قضاوت می‌کنی و خطاها و عفوهای آن‌ها را با دقت بررسی می‌کنی.

هوش مصنوعی: من نمی‌توانم به درستی ثنای تو را بیان کنم، بنابراین به دعا خوردن می‌پردازم، چرا که تو در مرتبه‌ای بالا هستی و ستایش تو از من امکان‌پذیر نیست.

هوش مصنوعی: اگر این چند بیت مورد پسند تو باشد، چه خوب است که تو ذوق و فکر روشنی داری.

هوش مصنوعی: تا زمانی که روز و شب ادامه دارد، نور و تاریکی در این سقف آبی از ستاره‌ها وجود دارد.

هوش مصنوعی: دوستت به مانند ستاره‌ای در صبحگاه نمایان است، در حالی که دشمن تو همچون ستاره‌ای در شامگاه پنهان شده است.