بخش ۴۰ - شعر گفتن ورقه
کنم آه ازین چرخ گردنده آه
که عیشم تبه کرد و روزم سیاه
تو بدرود باش ای گرانمایه در
که من تن سپردم به خاک سیاه
مبادا به تو بر تبه عیش و عمر
که هم عیش و هم عمر من شد تباه
دل سوخته در غم مهر تو
همی برد خواهم به نزد اله
دریغا که از وصل تو مر مرا
گسسته شد اومید و کوتاه راه
بخش ۳۹ - چو گفت این، بگفتش که ای رادمرد: چو گفت این، بگفتش که ای رادمردبخش ۴۱ - مردن ورقه و خبریافتن گلشاه: بگفت این و بگسستش از تن نفس
اطلاعات
وزن: فعولن فعولن فعولن فعل (متقارب مثمن محذوف یا وزن شاهنامه)
قالب شعری: غزل/قصیده/قطعه
منبع اولیه: چکامه
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
کنم آه ازین چرخ گردنده آه
که عیشم تبه کرد و روزم سیاه
هوش مصنوعی: میخواهم از این گردش روزگار آنگونه شکایت کنم که شادیهای من را نابود کرده و روزهایم را به ناامیدی تبدیل کرده است.
تو بدرود باش ای گرانمایه در
که من تن سپردم به خاک سیاه
هوش مصنوعی: خداحافظ ای عزیز، چرا که من خود را به خاک سپردم.
مبادا به تو بر تبه عیش و عمر
که هم عیش و هم عمر من شد تباه
هوش مصنوعی: نکنه به خاطر تو زندگی و لذتهایم تباه شوند؛ چون هم زندگیام و هم لذتهایم به خاطر تو خراب شدهاند.
دل سوخته در غم مهر تو
همی برد خواهم به نزد اله
هوش مصنوعی: دل عاشق من به خاطر عشق تو به شدت سوخته است و من آرزو دارم که به درگاه خداوند بروم.
دریغا که از وصل تو مر مرا
گسسته شد اومید و کوتاه راه
هوش مصنوعی: متأسفانه، امید من از وصل تو قطع شده و مسیرم به تو کوتاهتر شده است.

عیوقی