بخش ۶۸ - و له ایضاً
لاله ز رخ چو ماه میبینم من
سبزه ز خط سیاه میبینم من
وان کاسهٔ سرکه بود پر باد غرور
پیمانهٔ خاک راه میبینم من
بخش ۶۷ - و له ایضاً: هر خاک که درجهان کسی فرسود استبخش ۶۹ - و له ایضاً: هر کوزه که بیخود بدهن باز نهم
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: کتابخانه تصوف
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
لاله ز رخ چو ماه میبینم من
سبزه ز خط سیاه میبینم من
هوش مصنوعی: من چهرهی زیبا و ماهرویی را میبینم که همچون لاله است، و سبزهی زمین را در کنار خطی سیاه میبینم.
وان کاسهٔ سرکه بود پر باد غرور
پیمانهٔ خاک راه میبینم من
هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که فردی که به شدت مغرور و متکبر است، مانند ظرفی پر از سرکه است که تنها به ظاهر پر است و در واقع چیزی درونش وجود ندارد. در نهایت، او به جهانی مینگرد که مملو از خاک و واقعیتهای زندگی است، و این خاک به او یادآوری میکند که همهی این غرور و افکار بالاتر از آنچه که هست، در حقیقت چیزی جز فریب نیست.