هوش مصنوعی: این شعر به این معناست که چگونه می‌توان همواره به تماشای جهان پرداخت و از بندهای جسم و روح رها بود. به نوعی، شاعر از فرد می‌پرسد که چه زمانی می‌خواهد با نادیده گرفتن این محدودیت‌ها زندگی کند و از زیبایی‌های زندگی بهره‌مند شود.

هوش مصنوعی: تو حتی برای مرگ خودت هم اهمیت قائل نیستی و فکر می‌کنی که برای همیشه خواهی زیست.