هوش مصنوعی: من تو را می‌بینم و می‌شناسم، اما آیا کسی دیگر را غیر از تو می‌توانم ببینم؟ جان من فقط برای توست.

هوش مصنوعی: چون در این دو جهان جز تو وجود ندارد، پس هیچ کس دیگری در میان نیست.

هوش مصنوعی: ای یکتای بی همتا، تو آغاز و انجام هستی، و آشکار و پنهان بدون هیچ عدد و شمار.

هوش مصنوعی: این دنیا و دنیای دیگر در باطن به هم مرتبط هستند و هر کدام در زمان و مکان خود به وضوح دیده می‌شوند.

هوش مصنوعی: تو در همه جا هستی و هیچ چیزی از وجودت دور نیست؛ چه آنچه آشکار است و چه آنچه پنهان. تو هم در بیرون هستی و هم در درون.

هوش مصنوعی: تو از اولین روزها وجود داشته‌ای و همچنان تا آخرین روزها هم وجود خواهی داشت.

هوش مصنوعی: ای کسی که تمام عالم و وجود از توست، ای کسی که جان و روح به وسیله تو پدید آمده است.

هوش مصنوعی: وجود تو سبب شده که دنیا پر از هیاهو و شلوغی شود و جان‌های پاک و پاکیزه به خاطر تو تحت تاثیر قرار گرفته‌اند.

هوش مصنوعی: تو باعث شده‌ای که چرخ و فلک به دور خود بچرخد و دل‌های زیادی از شگفتی در عشق تو به تپش بیفتند.

هوش مصنوعی: ای محبوب، از هنگامی که به وصالت رسیدیم، حال و روز ما مانند ابراهیم در آتش شده است.

هوش مصنوعی: ای کسانی که به وصالت دل بسته‌ایم، حال ما مانند اسماعیل است که برای قربانی شدن آماده شده.

هوش مصنوعی: ای کاش، از پیوند با تو جان ما در غم و اندوه باشد، همان‌گونه که یوسف در زندان به غم و اندوه افتاده است.

هوش مصنوعی: ای کسی که محبوب عاشقان هستی و آنها به خاطر عشق به تو در حال ناله و گله‌اند، مانند موسی که از خداوند سوال کرد و پاسخی نشنید.

هوش مصنوعی: ای کسی که به وصالت زاهدان خوشحالند، همانند داود نبی که در غم و سوگواری است.

هوش مصنوعی: ای کسی که با وصالت به دنیا رونق می‌بخشی، همان‌گونه که عیسی در زمان خود در مشکل و سختی قرار گرفت، تو نیز در این عرصه زندگی در چنگال تقدیر و سرنوشت درگیر هستی.

هوش مصنوعی: توئی که با وجود تو، خانه‌ها ویران شده و غنای خود را از دست داده‌اند، چرا که محمد (ص)، تنها یک شب به معراج رفت و عروج کرد.

هوش مصنوعی: ای کسی که از وصالت، آسمان‌ها را به دور خود می‌چرخانی، در این دریای بی‌پایان غوطه‌ور شده‌ای.

هوش مصنوعی: ای محبوب، ستاره‌ی وصل تو در جستجویم، هرگز از این درد و تلاش خسته نمی‌شوم.

هوش مصنوعی: ای کسی که از وصال تو، تنم مثل ماهی در آتش ذوب شده و از حیرت، سپر و پوششم را انداخته‌ام.

هوش مصنوعی: ای کسی که از پیوند با تو مانند آفتاب در آسمان در حال حرکت و چرخش است، نه سرش مشخص است و نه پاهایش.

هوش مصنوعی: ای کسی که به خاطر وصالت، دل و جانم مانند خون از جگر می‌جوشد، هر لحظه به سویی دیگر می‌رود و به یاد تو می‌اندیشم.

هوش مصنوعی: ای تو که از پیوستگیت آب در کار است و هر لحظه رنگی تازه ظهور می‌کند.

هوش مصنوعی: ای کسی که به خاطر وصل تو، دلش پر از درد و اندوه است، به اینجا آمده تا فریاد بزند و شکایت کند.

هوش مصنوعی: ای کسی که به خاطر وصالت، دلم پر از آتش غم است، چشمان سرخ من از شدت اندوه به سیاهی تبدیل شده‌اند.

هوش مصنوعی: ای کسی که به ملاقات من آمده‌ای، همچون دریا که از شوق به جوش و خروش آمده است، سپس در مقابل این راز، خاموش و ساکت نشسته‌ای.

هوش مصنوعی: ای تو که مانند قطره‌ای از باران به دریا پیوسته‌ای، به صورت یکتایی و زیبایی به کمال و جاودانگی رسیده‌ای.

هوش مصنوعی: ای محبوبی که در کنار تو مانند ماهی‌ها در زیر آب ساکت و آرام هستیم، کسانی که در جستجوی حقیقت و راستی هستند.

هوش مصنوعی: ای کسی که با نزدیک شدن به تو، پرندگان در آسمان جان خود را در این عشق به دام انداخته‌اند!

هوش مصنوعی: ای تو که با حضور خود، تمامی موجودات را به هستی و جلوه‌ای خاص درآورده‌ای، هر کدام از آنها را در شکلی و لباس ویژه‌ای به نمایش می‌گذاری.

هوش مصنوعی: ای کسی که از وصال تو مانند لقمان بی‌خبر شده‌ای، اکنون وجود خود را در کلیت عشق گم کرده‌ای.

هوش مصنوعی: ای کسی که به خاطر وصل تو مانند لقمان بی‌قرار و مضطرب شده‌ام، جانم را از این حال نجات بده و در حق من دعا کن.

هوش مصنوعی: ای کسی که از وصال تو، لقمان هر بار در خون غوطه‌ور می‌شود، سرش در خاک به حالت شکستگی می‌افتد.

هوش مصنوعی: ای کسی که به خاطر وصل تو، لقمان دانشمند، به آتش عشق دچار شده و دامنش را از عشق تو به دوش دارد.

هوش مصنوعی: ای کسی که به خاطر وصال تو، لقمان هم در زیبایی و جلال خداوند غرق شده است.

هوش مصنوعی: ای کسی که به خاطر وصل تو، لقمان به نابودی دچار شده و در این نابودی، به درگاه جاودانگی رفته است.

هوش مصنوعی: ای دوست، تو باعث شده‌ای که من در هر لحظه از وصالت حیرت زده و گیج و سردرگم باشم.

هوش مصنوعی: تو که به واسطه وصل خود، در حقیقت به وحدت رسیده‌ای، به طور واقعی و بدون تردید در میدان حقیقت حاضر شده‌ای.

هوش مصنوعی: ای کسی که با وصال عارفان به مقام والای معرفت رسیده‌ای و تمام حقیقت را درک کرده‌ای.

هوش مصنوعی: من و تو یکی هستیم و دوگانگی میان ما وجود ندارد. بنابراین، از این دوگانگی فراتر برو و متوجه شو که در واقع یکی هستیم.

هوش مصنوعی: وقتی که فردیت و دوگانگی از بین رفتند، من در تو محو شدم و هیچ اثری از دوگانگی باقی نماند.

هوش مصنوعی: وقتی لقمان از دعا کردن فارغ شد، بایزید با روحیه‌ای خوش و خالص به ملاقات او آمد.

هوش مصنوعی: او به او سلام کرد و دستش را گرفت و مدتی کنارش نشست.

هوش مصنوعی: ای مرد، تو که کارها را به خوبی می‌دانی و به اسرار آگاه هستی، و از بصیرت و بینش کافی برخوردار هستی.

هوش مصنوعی: تو با سختی‌ها و تلاش‌های فراوان به کمال و تعالی خود رسیده‌ای.

هوش مصنوعی: نور تو از چهره‌ات تابید و آشکار شد، چیزی که تو مشاهده کردی، کسی دیگر نتوانست ببیند.

هوش مصنوعی: من از حال تو باخبر شدم، زیرا از بغداد به حالتی آزاد و رها آمده‌ام.

هوش مصنوعی: امام بزرگوار دین، به طور قطع، این پوستین را برای تو ارسال کرده است.

هوش مصنوعی: این زمان، پوستین یا لباس ضخیمی که به تن داری، در واقع پوشش تو در مسیر توحید است و سر تو به عنوان یک نوش و بهشتی در این راه قرار دارد.

هوش مصنوعی: این وصیت را الان انجام بده، چون تو آدمی هستی که در کارها و فنون ماهری.

هوش مصنوعی: در زمانی که شیخ، آن لباس خاص را بر تن کرده بود، ولی حقیقت و مردی که به یقین رسیده بود، در دل و جانش حضور داشت.

هوش مصنوعی: در آن زمان، معلم در حال نماز خواندن بود و آن شفیع پاکباز که همواره به نیازمندان کمک می‌کند، در آنجا حضور داشت.

هوش مصنوعی: در آن لحظه، او به شدت متعجب شد، به طوری که خود را به طور کامل از وجودش جدا احساس کرد.

هوش مصنوعی: سلطان بایزید به مدت هفت شبانه‌روز در حضورش بود و حالتی را مشاهده کرد که بسیار عجیب و غیرعادی بود.

هوش مصنوعی: بسیاری بی‌پروا و سرمست از عشق و شور، دلبسته و شیدا شده‌اند تا حدی که خود را فراموش کرده‌اند و از تمام مرزها عبور کرده‌اند.

هوش مصنوعی: پس از آن، سلطان رفت و آن حمامی همچنان در حالت ایستاده باقی ماند.

هوش مصنوعی: قربانی چهل سال به حالت ثابت و ایستاده باقی مانده بود و اتفاقات شگفت‌انگیزی برایش رخ داده بود.

هوش مصنوعی: وقتی که فرد به حالت اولیه خود باز می‌گردد، در آن حال نه او همان خودِ قبلی است و نه جسم او.

هوش مصنوعی: شخصی از خود و دنیای خود جدا شده و در تلاش است تا از پرده‌های پنهان عبور کند و بفهمد که ما و تو چه ارتباطی با یکدیگر داریم.