هوش مصنوعی: در بغداد مردی زندگی می‌کرد که به خوبی از این دنیا و دنیای دیگر آگاه بود.

هوش مصنوعی: او از خواسته‌های نفسانی خود آزاد شده بود و به عشق خداوند متعهد شده بود.

هوش مصنوعی: چهار بار تکبیر گفته و به عالم هستی پرتاب شده، از زندگی و مرگ رسته است.

هوش مصنوعی: او تمام جهات را ترک کرده و تنها در راه حقیقت باقی مانده است.

هوش مصنوعی: او از شراب عشق الهی نوشیده بود و رازهای پنهان را در دل خود نگه داشته بود.

هوش مصنوعی: او عاشقی بود که به شدت مورد اعتبار بود و وجودش به کلی محو شده بود.

هوش مصنوعی: مجنون در عشق او به قدری مجذوب و دیوانه شده بود که گاهی به آرامگاه مردگان و گاهی به خرابه‌ها می‌رفت.

هوش مصنوعی: بزرگ مردی به نام بهلول وجود داشت که به خاطر عشق به خدا، از تمام مشکلات و رنج‌ها رهایی یافته بود.

هوش مصنوعی: کسی که در راه عشق خدا قدم برداشته، به نزد یک فقیر می‌آید و می‌گوید: ای شخصی که در عشق الهی روشن و تابناک شده‌ای.

هوش مصنوعی: از عشق چیزی به ما بگو، توضیحی بده و رازهای آن را روشن کن.

هوش مصنوعی: اگر جوهر عشق در وجود تو نمایان شود، هر چیزی در دو جهان در دل تو یکی خواهد شد.

هوش مصنوعی: ای رهرو، بگذار با تو به راستی بگویم که ذات عشق از تمام دنیا و مادیات جدا و متمایز است.

هوش مصنوعی: در حضور تو، نه تردیدی باقی می‌ماند و نه قطعیتی؛ تو از مرزهای کفر و ایمان و دین فراتر می‌روی.

هوش مصنوعی: زمانی که تو شایستهٔ عشق شوی، به درک عمیق و حقیقی از آن دست خواهی یافت و به حقیقت عشق آشنا خواهی شد.

هوش مصنوعی: اگر از عشق خود آگاهی داشته باشی، پس مانند کسی هستی که در این مسیر نابینا شده است.

هوش مصنوعی: من به قدری تو را دگرگون می‌کنم که به کلی فراموش شوی، اگر که از نسل آدم‌ها دور شوی و از آن‌ها جدا شوی.

هوش مصنوعی: باید همچنان به سوز خود ادامه دهی تا هیچ چیز از خوب و بد در وجودت باقی نماند.

هوش مصنوعی: این صحبت را با توجه به دلایل و مشکلات بشنو تا در روز قیامت گرفتار نشوی.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که این گفتار را با تمام وجود بپذیر و بگذار تا فردا پیامبر شفیع تو باشد.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که باید به علم و تحقیق واقعی توجه کرد و به جای اعتماد به پیشگویی‌ها یا تقلید از دیگران، به حقایق و دانسته‌های خود تکیه کرد.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که این کلام، راهی برای سیر و سلوک روحی و رسیدن به یقین است. وقتی انسان به درک عمیق‌تری از حقیقت برسد، علم و آگاهی‌اش به مرحله‌ای می‌رسد که خود حقیقت را لمس می‌کند و یقینش به عینیت می‌پیوندد.

هوش مصنوعی: این حرف به وضعیت درونی و احساسات واقعی انسان اشاره دارد، نه به گفته‌ها و نظرات دیگران. در واقع، این بیان نشان‌دهنده تجربیات عمیق و شخصی فرد است.

هوش مصنوعی: این کلام مخصوص کسانی است که خداترس و حقیقت‌جو هستند و برای افرادی که تنها به خواسته‌های نفسانی و دنیوی خود توجه می‌کنند، مناسب نیست.

هوش مصنوعی: این نه قوانین مذهبی است و نه نشانه‌های آسمانی، پسر. تمام این الهام‌ها از احساسات درونی حاصل شده است.