هوش مصنوعی: اگر به دنبال آرامش و سلامت هستی، می‌توانی آن را در چهار نکته پیدا کنی.

هوش مصنوعی: امنیت و نعمت در خانواده به معنای سلامتی و آسایش بعد از آن است.

هوش مصنوعی: وقتی که نعمت و خوبی در زندگی‌ات وجود داشته باشد، نشانه‌ای از سلامت و عافیت برای تو خواهد بود.

هوش مصنوعی: زمانی که دل آرام و راحتی داشته باشی و از هر گونه نگرانی آزاد باشی، دیگر نیازی به جستجوی چیزهای مادی و دنیوی نخواهی داشت.

هوش مصنوعی: هرچه توانایی داری، به آرزوهایت برس، تا اینکه در چنگال نفس خود نیفتی، ای پسر.

هوش مصنوعی: به خودت اجازه نده که خواسته‌های نفسانی و هوس‌ها بر تو غلبه کنند، بلکه سعی کن آنها را محدود کنی و راه‌ها و امکاناتی برای کنترل نفس خود فراهم کنی.

هوش مصنوعی: نفس و شیطان تو را از راه اصلی خود منحرف می‌کنند تا ببینند به کجا می‌افتی و به چه سرنوشتی دچار می‌شوی.

هوش مصنوعی: نفس را تحت کنترل قرار بده و همیشه آن را ذلیل و خوار نگه‌دار، تا جایی که بتوانی آن را از مرداب گناهان دور نگه‌داری.

هوش مصنوعی: هر کسی که نفس بد را سیر کند و به آن توجه کند، در واقع او را به گناه کردن شجاع می‌سازد.

هوش مصنوعی: اجازه نده که مردم بد و نادرست بر تو تأثیر بگذارند و خودت را از آن‌ها دور نگه‌دار تا به مشکلات و گناهان نیفتی.

هوش مصنوعی: فریب خویشتن را نخور و هدف زندگی‌ات را محدود به تأمین نیازهای جسمی نکن. مانند حیوانات نباش که تنها به فکر سیر کردن شکم خود هستند.

هوش مصنوعی: در روزهای کوتاه تابستان وقتی که روز کم می‌تابد، اگرچه روزه‌دار نیستی نباید زیاد بخوری، چون هنوز به مرحله‌ای نرسیده‌ای که بتوانی هر چه خواستی بخوری.

هوش مصنوعی: ای کسی که شب‌ها در خواب غفلت به سر می‌بری، تا وقتی که روز مرگت فرا برسد، چراغی برای روشنایی در مسیر زندگی‌ات روشن کن.

هوش مصنوعی: خواب و خوردن جز برای تقویت زندگی و رونق بخشیدن به آن فایده‌ای ندارد و افرادی که در خواب غفلت به سر می‌برند، از این نعمت‌ها بهره‌ای نخواهند برد.

هوش مصنوعی: ای پسر، اگر می‌خواهی خواب راحتی داشته باشی، باید خود را بشناسی و بدون نیاز به کلمات عمل کنی.

هوش مصنوعی: بستن دل به این دنیا و محبت به آن اشتباه است، اما اگر تو از آن دنیا خود را کنار بکشی، به دوری از آن اشکالی ندارد.

هوش مصنوعی: چرا دل خود را به دنیای زودگذر و فانی وابسته می‌کنی، در حالی که در آن زندگی جاودانه‌ای وجود ندارد؟

هوش مصنوعی: ای فقیر، ظاهر خود را زیبا کن تا باطنت هم مانند ماه جلا و روشن شود.

هوش مصنوعی: به دنبال زیبایی‌های ظاهری و زرق و برق نباش، به عشق لباس‌های گران‌قیمت و مجلل نباش.

هوش مصنوعی: از عالم دنیا بگذر و نسبت به خداوند بندگی کن، زیرا زندگی باید در تواضع و سادگی باشد.

هوش مصنوعی: پوشش پشمین را به دوش بزن و جرعه‌ای از ناامیدی را بنوش.

هوش مصنوعی: ای کسی که در آغوش خود پشمینه را می‌پوشی، با کبر و arrogance در دل خود خداحافظی کن و آن را از سینه‌ات پاک ساز.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی بهره‌ای از زندگی پس از مرگ داشته باشی، باید از لذات دنیوی و امور فانی چشم بپوشی و به دنبال چیزهای باارزش‌تر باشی.

هوش مصنوعی: ساده و بی‌دغدغه زندگی کن و به دنبال ظاهرسازی نباش. راحتی و آسایش را فراموش کن و نگذار آن‌ها تو را از مسیر زندگی‌ات دور کنند.

هوش مصنوعی: در کنار تو نباید لباس نیکو بپوشم، و زیر بالشتت هم نباید لباست را بگذارم.

هوش مصنوعی: مانند یک صوفی با لباس ساده و افتادگی زندگی کن و خود را با ویژگی‌های خدا معرفی کن.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که انسان‌های ساده و زحمت‌کش، به خاطر زندگی سخت و زحماتشان، در نهایت زندگی‌شان به حالت بهتری تبدیل می‌شود. مانند این که حتی اگر شروعی humble و فقیرانه داشته باشند، در نهایت به جایگاه‌هایی بالاتر می‌رسند.