هوش مصنوعی: سالی که در مسیر سیر و سلوک حرکت می‌کند، وقتی به جلو می‌رود، همانند برقی تند و سریع پیش می‌رود.

هوش مصنوعی: در رسیدن به مرتبه‌ای بلند، او همه چیز را مشاهده کرد؛ جایی که دیگر هیچ مقام و مرتبه‌ای وجود ندارد و همه چیز در یک حالت بی‌نهایت است.

هوش مصنوعی: او توانست خود را برتر از همه چیز ببیند و همچنین رازهای پنهان را کشف کند.

هوش مصنوعی: در آن مکان چیزهای شگفت‌انگیزی وجود داشت، اما در واقعیت آنجا به وضوح چیزی مشخص نبود.

هوش مصنوعی: پرده‌ها کنار رفته و ذات بی‌نهایت و غیرقابل وصف نمایان شده است؛ در کمال شناخت خداوند.

هوش مصنوعی: او مکانی را مشاهده کرد که از جسم و تن برتر است، و هرکس که به آن جا رسید، از نام و هویت خود فارغ شد.

هوش مصنوعی: در مکانی خاص، رمز و رازی وجود داشت که نگهبان آن بود. آنجا کسی ایستاده بود که پرده‌بر می‌داشت و رازها را فاش می‌کرد.

هوش مصنوعی: مردی معنوی را دیدم که در وجودش، همه عجایب و شگفتی‌های عالم به وضوح خود را نشان می‌دهد و جایگاهی برجسته و قدرتمند دارد.

هوش مصنوعی: جایگاهی وجود دارد که مانند دریا خوشمزه است و نه به زمان وابسته است و نه به مکان و نه به تازگی.

هوش مصنوعی: او به مرتبه‌ای دست یافته است که فراتر از تصورات انسانی قرار دارد و کیفیت بالایش از ویژگی‌های کمال نیز برتر است.

هوش مصنوعی: زمانی که در آن عالم پر از عظمت، وجودی از ذات پاک او نمایان شد.

هوش مصنوعی: چهره‌ای وجود دارد، اما این چهره تنها ظاهری نیست؛ بلکه نوری است که حقیقت و واقعیت را به وضوح نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: تمام وجود او در روشنایی الهی غرق شده بود و در مقابل پروردگار ایستاده بود.

هوش مصنوعی: او به زیبایی مانند نوری است و گویی خود نیز همچون حوری می‌باشد.

هوش مصنوعی: در وصف او نه سر وجود داشت و نه پایی، او ایستاده بود اما در جای مشخصی نبود.

هوش مصنوعی: جایگاه او به قدری فراتر از توصیف‌ها و صفات انسانی است که نمی‌توانم به راحتی او را توصیف کنم، چرا که او به کمالی دست یافته که فراتر از هر صفتی است.

هوش مصنوعی: پیرمردی وجود داشت که با تمام معرفت و دانایی‌اش، با نوری روشن و درخشان کنار ما حضور داشت.

هوش مصنوعی: کتابی در دست دارم و در آن، عددهایی فراوان وجود دارد که به این آیه اشاره می‌کند: «بگو خداوند یکتا است».

هوش مصنوعی: در دست چپم جواهر ارزشمندی دارم و در دفتری هم اطلاعات و یادداشت‌هایی از جواهرات دیگر. این نشان‌دهنده اهمیت و ارزش چیزهایی است که در اختیار دارم.

هوش مصنوعی: چهره‌ای که از نظر زیبایی و جذابیت، فراتر از هر چیز دیگر است، با وقار و جلالی در برابر ما نمایان شده است.

هوش مصنوعی: تصویری که از حقیقت وجود دارد، برای سالکان بسیار ارزشمندتر از نور یقین است؛ او کسی است که می‌تواند راه را به آنها نشان دهد.

هوش مصنوعی: چهره‌اش همانند جوهری درخشان بود که در دفتر و نوشته‌ها وجود داشت.

هوش مصنوعی: یک ستونی در مقابل او قرار داشت که نورها از بازتاب آن منتشر می‌شدند.

هوش مصنوعی: عکس چیزی بر روی یک ستون قرار گرفته بود و ستون به نوعی نشان‌دهنده‌ی وجود و مکان را به نمایش می‌گذاشت.

هوش مصنوعی: تصویر حقیقتی که فراتر از عقل است می‌درخشد، کسی که این درک را به‌دست آورده، از شنیده‌ها و روایت‌ها نیاخته است.

هوش مصنوعی: تصویر حقیقتی که فراتر از مکان و زمان است، تمام نور وجود را در بر گرفته و این وجود و مکان را نیز در خود جای داده است.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس نتوانسته ماهیت واقعی را ببیند، جز آن کسی که در مسیر حقیقت قدم گذاشته و بینا است.

هوش مصنوعی: سالک در مسیری پیشرفته که به خودی خود رها شده است، در آنجا نه جان دارد و نه بدن.

هوش مصنوعی: مسافر راهی که در دنیای عدم پیش می‌رود، چشمانش را در حالت عدم قرار می‌دهد.

هوش مصنوعی: سالک که در مسیر معنوی پیشرفت کرده و به مقصد نهایی خود رسیده، در آنجا شاهد است که قلبش به کمالی رسیده است.

هوش مصنوعی: سالک که در مسیر حقیقت گام برداشته، در آنجا حقیقت را به وضوح مشاهده کرد.

هوش مصنوعی: سالی که در سفر روحانی به جستجوی حقیقت می‌پردازد، دستاوردی فراتر از دنیای مادی و مکان‌های فیزیکی را مشاهده می‌کند.

هوش مصنوعی: در آن زمان، سالک به سوی وجود او جلب شد و با رازهای درونی او هماهنگ گردید.

هوش مصنوعی: او به خاطر ارادتش به او یک سلام عرض کرد و او در هر بار سلامی که رد و بدل می‌شود، بدون گفتن کلامی، پاسخ می‌دهد.

هوش مصنوعی: سالی که بیهوش شد، به سوی او نگاه کرد و پس از آن، کلام سالک را شنید.

هوش مصنوعی: سالک، تو که به کمال و نور قدس رسیده‌ای، یک لحظه با من وقت بگذران و انس بگیر.

هوش مصنوعی: ای فرمانروایان جهان، در برابر تو مانند کسی سرافکنده و خجالت‌زده هستند، انگار که تو در مقام بالایی قرار داری.

هوش مصنوعی: ای زیبایی تو، تجلی تو بدون هیچ نمودی، تصویر نور تو، در اینجا جلوه‌گر است.

هوش مصنوعی: نور تو مانند نوری است که در آسمان صدها جهان در زمان و مکان می‌درخشد.

هوش مصنوعی: نور وجود تو به اینجا رسید و ناگهان دو چشم جان من روشن شد.

هوش مصنوعی: پرتو نور تو آمد تا من را از زیر بار مشکلات نجات دهد و به آرامش برساند.

هوش مصنوعی: ناگهان روشنایی تو بر افراشته شد و علم در حضورت، حتی با وجود نداشتن، پدیدار گردید.

هوش مصنوعی: این کجا است که این اسرار همیشگی وجود دارد؟ این راز را بگو تا بتوانم جانم را با آن تغییر دهم.

هوش مصنوعی: نور تو در آسمان می‌درخشد و زمین نیز‌ پر از نور توست. تو هم مکان داری و هم در این مکان سکنی گزیده‌ای.

هوش مصنوعی: راست و درست صحبت کن و به من نشان بده که در کدام مسیر باید بروم. تو که مسیر ما را مشخص می‌کنی، آن را برایم باز کن.

هوش مصنوعی: از کجا ناگهان به اینجا افتادم، ای نور همیشه درخشان، پیوسته در کلامم تابیده شو.

هوش مصنوعی: نمی‌دانم چطور به اینجا رسیدم و اینجا هیچ آرامشی وجود ندارد. به نظر می‌رسد که هیچ چیز در این مکان به من احساس راحتی نمی‌دهد.

هوش مصنوعی: نمی‌دانم از کجا باید به اینجا بیایم تا راز جدیدی را مشاهده کنم.

هوش مصنوعی: در این لحظه، چیزی به جز نور وجود ندارد و تنها حقیقت را برای من آشکار کن.

هوش مصنوعی: هیچ کس چیزی از خود نشان نمی‌دهد، زیرا همه چیز در نهایت بی‌محتواست و وجود واقعی ندارد.

هوش مصنوعی: در اینجا گفته می‌شود که نه آسمان قابل رؤیت است و نه زمین؛ همچنین نه مکان مشخصی وجود دارد و نه کسی که در آن مکان باشد. به عبارت دیگر، همه‌ی اینها در حالت ناپیدایی به سر می‌برند.

هوش مصنوعی: آتش به دست باد نیست و در جایی که آب و خاک هستند، باد چگونه می‌تواند وجود داشته باشد.

هوش مصنوعی: تحت هیچ سقفی نمی‌توان آخرین سرنوشت را پیدا کرد. اما با این حال، در فضایی که هستیم، هنوز هم نشانه‌ای از وضعیت و مسیری که طی شده وجود دارد.

هوش مصنوعی: در این بیت شاعر به این موضوع اشاره دارد که اشیاء و نقوش ظاهری به خوبی قابل مشاهده نیستند. او از خود می‌پرسد چگونه می‌توانم این نقوش و شکل‌ها را که در ذهنم وجود دارند، به تصویر بکشم یا نشان دهم. به عبارتی، او با مسئله ناپیدایی و نامشخصی که در اطرافش وجود دارد، روبرو است و به دنبال راهی برای بیان آن است.

هوش مصنوعی: اکنون که من در حیرت هستم، رازی را که می‌دانی با من در میان بگذار و بدون تردید بیان کن.

هوش مصنوعی: به بی‌نهایت می‌روم و از هیچ چیز وابسته نیستم تا به این مکان آرامش‌بخش برسم.

هوش مصنوعی: این زمان ترس و اضطرابی وجود دارد، اما در عین حال حس شادی و لذتی هم به من دست داده است. هر لحظه که می‌گذرد، اشتیاق بیشتری احساس می‌کنم.

هوش مصنوعی: من مسیری بی‌پایان برای خود درست کرده‌ام، تا از محدودیت‌ها و قید و بندها خارج شوم و به واقعیتم برسم.

هوش مصنوعی: من دیدم و دیدم که آنچه می‌بینم، از نظر پنهان است، زیرا جایی نیست و زمان حرکت نمی‌کند.

هوش مصنوعی: من در آنجا دیدم که کسی به شدت شگفت‌زده و غرق در زیبایی‌هاست و هرگز انسان به آن جایگاه دست نخواهد یافت.

هوش مصنوعی: در این مکان که من اکنون حضور دارم، به دلیل اتفاقاتی که افتاده، فرصتی برای من پیدا شده است.

هوش مصنوعی: من در حال حاضر با شگفتی‌های بسیاری روبرو شده‌ام و نیاز به راهنمایی دارم تا مرا به مسیر درست هدایت کنی.