هوش مصنوعی: آغاز کار آفرین جاویدان، خالق اشیاء و مبدع زیبایی‌ها است.

هوش مصنوعی: خرد و دانایی که ذات انسان را تشکیل می‌دهد، تمام اشیاء و موجودات، نشانه‌ها و آیات آن خرد هستند.

هوش مصنوعی: خاک را بر روی آب پخش کرد، و از او عقل، جان، دین و دل به وجود آمد.

هوش مصنوعی: کره زمین به دور خود و خورشید می‌چرخد و در این گردش، ماه و خورشید درخشان و روشن می‌شوند.

هوش مصنوعی: نور خورشید به روح انسان حال و ویژگی‌های مختلفی عطا کرد. همچنین به عدد چهار، عدد شش و به عدد نه، عدد چهار بخشید.

هوش مصنوعی: جسم انسان را از خاک و آب ساخته و روح او را از عناصر باد و آتش به وجود آورده است.

هوش مصنوعی: روح ناپیدا شد و بدن ظاهر شد، خداوند او را به قدرت خود نمایان کرد و او را چون دست سفید روشن ساخت.

هوش مصنوعی: هیچ‌چیز غیر از او وجود ندارد، اویی که در ابتدا و انتها قرار دارد. هرچه می‌بینی، همگی اوست، و این نکته برای تو کافی است.

هوش مصنوعی: آسمان به خاطر عشق و شوق او مانند یک پوشش رنگارنگ شده است و به طور مداوم به دلیلی که از خوشحالی او دارد، در حال تغییر و تحول است.

هوش مصنوعی: هر چیزی که مشاهده می‌کنی، تنها نشانه‌ای از وجود خداوند است و هر آن نفس تو خود گواهی بر این حقیقت است.

هوش مصنوعی: آغاز و پایان هستی اوست و ما نزدیکترین به او هستیم، همچنان که آیاتش بیان می‌کنند.

هوش مصنوعی: هر چیزی که از عدم (نیستی) به وجود آمده، صورت و شکل خاصی به خود گرفته و همه اشیاء را نمایان کرده است.

هوش مصنوعی: آفتاب تنها یک ذره از نور اوست و آسمان به خاطر نور او به وجود آمده است.

هوش مصنوعی: ماه به عنوان یک سالک، هر روز این نور را می‌دهد و نور او به مانند حوری است.

هوش مصنوعی: در این مسیر سال‌ها تلاش کرده‌ام، اما هنوز نتوانسته‌ام به راز او پی ببرم و به طور کامل در آن غرق شده‌ام.

هوش مصنوعی: هر زمان در مکانی جدید قدم می‌گذارد، گاهی بدون پایی و گاهی بدون سری به آنجا می‌رسد.

هوش مصنوعی: ستاره‌های آسمان به طرز شگفت‌انگیزی در حال حرکت و چرخش در دور فلک هستند.

هوش مصنوعی: جهان نیازمند چرخش و گردش است تا انسان به حقیقت و رازهای خود پی ببرد، اما هرگز نمی‌تواند به روش و ساختار آن راه یابد.

هوش مصنوعی: خاک، به عنوان نشانه‌ای از حقیقت، به وضوح مشخص شده است، زیرا در مسیر او (حقیقت) کمبود وجود دارد.

هوش مصنوعی: هرچه در دل و نیت او پنهان بود، آشکار شد و معنا و مفهوم آن در چهره‌اش نمایان گشت.

هوش مصنوعی: نزدیکی به حقیقت و معنای واقعی، با دوری از دنیا و مادیات تقویت می‌شود. هرچه فرد به این حقیقت نزدیک‌تر باشد و از دنیا دورتر، ارتباطش با معنای عمیق‌تر زندگی بیشتر می‌شود.

هوش مصنوعی: باد به عنوان خدمتکاری در کوی خاکی قرار گرفت و روح به حالتی مطلق و آزاد درآمد و جان پاک شد.

هوش مصنوعی: وقتی عقل بر دل توجه کرد، عشق از جان بیمار نمایان شد.

هوش مصنوعی: آب به نوعی تبدیل به آینه‌ای شد که عرش و فرش را از یکدیگر مشاهده کرد و در این فرآیند، آن‌ها از یکدیگر ناپدید شدند.

هوش مصنوعی: هر چهار مورد به طور مشخص ظاهر شدند و از میان صد هزار نفر، صدهزار نفر به طور برجسته نمایان شدند.

هوش مصنوعی: عقل، با دیدی مادی و ظاهری به عشق گفت که این چه تصویری است که از اسرار پنهانی حکایت می‌کند.

هوش مصنوعی: عشق گفت: آنچه من از تو دیدم، تو هرگز آن را ندیدی و رازهایی را که من از تو کشف کردم، تو بی‌خبر هستی.

هوش مصنوعی: تمامی ذرات جهان، هم شکل نمایان و هم شکل پنهان، همگی به نوعی به من و وجود من ارتباط دارند و هر نقطه‌ای در این دو جهان به من مربوط می‌شود.

هوش مصنوعی: این رابطه تنها عشق واقعی است و هیچ چیز دیگری نیست. عقل همواره در هر لحظه به خیال‌پردازی درباره این عشق مشغول است.

هوش مصنوعی: عشق محبوب را مشاهده کرد و عقل، چیزهای دیگر را به نمایش گذاشت. عشق به موسی معجزه ید بیضا را نشان داد.

هوش مصنوعی: عشق، ذات و حقیقتی است که در وجود خداوند نمایان است، و راز یکتایی او در دل‌ها پنهان مانده است.

هوش مصنوعی: عشق هر آنچه را که وجود داشت آشکار کرد. عقل وجود داشت، اما به این حقیقت پی نبرد.

هوش مصنوعی: عشق محبوب خود را مشاهده کرد و محبوب به طور کامل در جلوه‌ای ظاهر شد، در حالی که عشق خود را به گونه‌ای پنهان کرد.

هوش مصنوعی: عقل در برابر عشق ناتوان است و نمی‌تواند به عمق اسرار عاشقانه پی ببرد، در حالی که عشق همواره به سوی رازها و معرفت‌های عمیق‌تر جست و جو می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر در دل تو یک ذره عشق وجود دارد، پس گوش کن تا صدای عشق را در این راه بشنوی.

هوش مصنوعی: چند وقت دیگر می‌خواهی در حالت بلاتکلیفی بمانی؟ نه به کمال رسیده‌ای و نه در ابتدایی‌ترین حالت هستی، نه کارهای خوب انجام داده‌ای و نه بد، نه جزو خاصی هستی و نه عمومی.

هوش مصنوعی: در ابتدا، آدمی به خاطر عشق به فراموشی دچار شده بود، به گونه‌ای که وجودش در حجاب عشق محو شده بود و تنها ظاهرش نمایان بود و باطنش ناپیدا.

هوش مصنوعی: او می‌خواست خود را بشناسد و از یقین به عقلش، که او را هدایت می‌کند، کمک بگیرد.

هوش مصنوعی: آدم در ابتدا به هر چیزی روی آورد و تلاش کرد تا خود را پیدا کند، اما در این تلاش به نتیجه‌ای نرسید.

هوش مصنوعی: انسان ممکن است که از نور حقیقت و معنای خالص بی‌خبر باشد، اما با وجود این، تمام وجود او از جنبه‌های ظاهری و مادی تشکیل شده است.

هوش مصنوعی: محبوب به او آموزش می‌دهد که چگونه نام را بیان کند، تا دشمن به دست خود آشکار شود.

هوش مصنوعی: پس از آنکه به سمت تاریکی رفت، مکانی برای نور فراهم کرد و سپس به سمت بهشت و زیبایی ها روی آورد.

هوش مصنوعی: تاجی از طرف دنیا بر سر خداوند قرار گرفت که نشان‌دهنده جمال و عظمت او است.

هوش مصنوعی: نور عشق در مسیر او قرار داشت و این عشق او را به سوی محبوب راهنمایی کرد.

هوش مصنوعی: ای آدم، تو بخشی از کل هستی و در نهایت به مقام والایی می‌رسی. تمام تلاش‌هات را به نوعی فدا کرده‌ای.

هوش مصنوعی: کار ما به شما وابسته است و در عشق، شما خود عین محبوبیتی که همیشه خواهان آن بودیم، جلوه‌گر شده‌اید.

هوش مصنوعی: وجود تو قدرتی دارد که در هر بامداد هزار بار فراتر از آنچه هستی می‌درخشد و روح را به سفری تازه می‌برد.

هوش مصنوعی: هر چیزی که می‌بینی، نشان دهنده خود توست؛ چه در ظاهر و چه در باطن، چه در جسم و چه در روح.

هوش مصنوعی: نخستین، به شدت بی‌نهایت شده است، مانند نوری که هیچ مرزی ندارد و به بی‌پایانی می‌رسد.

هوش مصنوعی: عرش و کرسی هر دو به خاطر وجود تو موجود شدند و از ویژگی‌های تو آراسته شدند.

هوش مصنوعی: آسمان و زمین و هرچیزی که وجود دارد، در حقیقت نشان‌دهنده‌ی وجود تو هستند و هر دو جهان فقط ذرات کوچکی از هستی تو به شمار می‌روند.

هوش مصنوعی: خالقیت و نظم جهان از تو نشأت گرفته است؛ تو همه چیز را به کمال برسان.

هوش مصنوعی: انسان در آن لحظه گفت: ای جان جهان، تو روشنی دلم و دیده‌ی منی.

هوش مصنوعی: ای محبوب، وجود من از تو شکل گرفته و روح و جسمم به خاطر تو زندگی یافته است. هر چیز در وجودم به نور تو روشن شده و مسیر من را روشنایی بخشیده‌ای.

هوش مصنوعی: ای ماه و خورشید، تصویر روشنی تو هستم. من از تو، این نور را می‌طلبم.

هوش مصنوعی: لطفاً به من راهی نشان بده، چرا که من آدمی هستم که از خاک تو سرشته شده‌ام.

هوش مصنوعی: من در وجود تو، هم جزئیات را می‌بینم و هم کلیت را، به گونه‌ای که همه چیز را در دم آدم مشاهده می‌کنم، همان‌طور که در دمی، نفس می‌کشی.

هوش مصنوعی: هفت آسمان به دور تو می‌چرخد و عرش و کرسی در نور و روشنایی تو غرق شده‌اند.

هوش مصنوعی: ای تو که با وجودت، تمام جهان روشن شده است، آدم بیچاره در ویژگی‌ها و صفات خود گم شده است.

هوش مصنوعی: کمترین خاک کوی تو بیانگر انسانی‌ست، و نور خالص تو روشنی‌دهنده‌ی کل جهان است.

هوش مصنوعی: انسان از تو مسیر افتخار را پیدا کرده و از تمام موجودات، تو را شناخته است.

هوش مصنوعی: مرا به سوی محبوبم راه نشان بده و این گره را از جسم آدمی باز کن.

هوش مصنوعی: نور پیامبر به یقین راهی شده که همیشه به سمت نزدیکی و ارتباط با پروردگار است.

هوش مصنوعی: انسان دانا می‌بیند که با وجود پیامبران، دوستان خدا و افراد صالح، همه چیز در نهایت به فنا می‌رسد.

هوش مصنوعی: احمد گفت که همه‌ی ذرات وجود تو، نشانه‌هایی از معنای آیات الهی هستند.

هوش مصنوعی: من هدف اصلی او هستم، زیرا من تمام نور و روشنایی او را به همراه دارم.

هوش مصنوعی: پیامبران از نسل تو برمی‌خیزند و هر کدام به نوعی مبدل به منبعی از آشوب و هیاهو می‌شوند.

هوش مصنوعی: تمام اسرار و رازهایی که وجود دارد، ما آن‌ها را از خودمان مشاهده کرده و به آنها فکر کرده‌ایم.

هوش مصنوعی: ما آنچه را که می‌دانیم، آشکار می‌سازیم و در بعضی مواقع می‌توانیم به کسی ایمان بیاوریم و در مواقع دیگر او را کافر خطاب کنیم.

هوش مصنوعی: ما آنچه را که می‌دانیم، به خوبی نمایش می‌دهیم و به طور کامل نیک و بد آنها را بررسی می‌کنیم.

هوش مصنوعی: آنچه ما درباره خوب و بد می‌دانیم، بر اساس حکم‌هایی است که در ابتدا تعیین شده‌اند، جز آنچه خداوند بخواهد.

هوش مصنوعی: ما تنها بخشی از رازهای بزرگ را می‌دانیم و باید از تمام مسائل زندگی، چه در حالت عزت و چه در حالت ذلت، عبور کنیم.

هوش مصنوعی: ما برای هر موضوعی یک داستان داریم و بر هر شخصی یک مصیبت وارد می‌کنیم.

هوش مصنوعی: من شب را می‌برم و روز را می‌آورم، و در هر روز به گردشی تازه می‌پردازم.

هوش مصنوعی: خداوند هر کاری را که بخواهد انجام می‌دهد و این بخشی از حکمت اوست. هر کس به جز این نگاه کند، در اشتباه است.

هوش مصنوعی: ای کسی که به مسیر راه نمایی می‌کنی، چشمانت را باز کن و تمام کارهای عالم را به دقت زیر نظر داشته باش.

هوش مصنوعی: تمام مشکلات و موانع پیش روی راهی که سالک در آن گام برمی‌دارد، همه و همه به اراده و تقدیر خالق وابسته است.

هوش مصنوعی: هر کس که در میل و دغدغه‌های فراوانی گرفتار باشد، وقتی بمیرد، هیچ چیزی را نخواهد فهمید و از دست نخواهد داد.

هوش مصنوعی: پیامبران برای عشق حقیقی تلاش کردند و جان خود را در راه این عشق فدا کردند.

هوش مصنوعی: چون راه‌ها همه پرپیچ و خم است، وقتی به آن نگاه کردند، همه بی‌معنا به نظر می‌رسید.

هوش مصنوعی: آن‌ها از ویژگی‌های جسم و روح خود غافل شدند تا به یقین رسیدند که جان، حقیقتاً جان است و هیچ شکی در آن نیست.

هوش مصنوعی: در مسیر یک‌دلی و توحید، افرادی به کمال رسیده‌اند و در عمق زندگی غرق شده‌اند.

هوش مصنوعی: در انتقادهایی که می‌شود، همه آن‌ها نشانه‌هایی از جسم و ظاهر دارند و این نشانه‌ها میان آن‌ها مشخص است.

هوش مصنوعی: هر چه بلایی بر پیامبران نازل شد، در مسیر عشق، از ستم و بی‌عدالتی بوده است.

هوش مصنوعی: در ابتدا، انسان به وسوسه‌های شیطانی دچار شد و از راه راست و واقعی دور افتاد.

هوش مصنوعی: به نوح نگاه کن که چگونه در طوفان، عشق او به طور کامل در دریا ناپدید شد.

هوش مصنوعی: ابراهیم دیگر در آتش نیست، بلکه در نوری غرق شده است.

هوش مصنوعی: بنگر به یعقوب نابینایی که فرزندش یوسف را گم کرده است و گرگ‌ها در پیش چشمان او هستند.

هوش مصنوعی: به خود بیا و نگاه کن که چگونه ملک و تاج سلیمان را به طور کامل از او گرفتند و دیو به او آسیب رساند.

هوش مصنوعی: به او نگاه کن، مانند ایوبی که در برابر رحمت و لطف خداوند، ضعیف و شکننده شده است.

هوش مصنوعی: به آرامی نگاه کن مانند زکریا که درختش را به تدریج هرس می‌کند و وجودش را گام به گام می‌چیند.

هوش مصنوعی: نگاه کن که چطور سر اسحاق خونش را بر عاشقان ریخت.

هوش مصنوعی: به یاد بیاور موسی را که چگونه در آغاز مبارزه‌اش با فرعون درآمد و چطور در تابوت به دنیا آمد.

هوش مصنوعی: نگاه کن به یحیی که چطور به عشق و محبت دچار شده و از سر اشتیاق و احساساتش خون می‌ریزد.

هوش مصنوعی: نگاه کن که چگونه عیسی را بارها در زیر دار به سگان نشان دادند.

هوش مصنوعی: دوباره نگاه کن تا ببینی که چقدر از پیامبران را در حالت ذلت و خواری دیده‌ای.

هوش مصنوعی: این همه انتقاد و سرزنش، به خاطر این است که زمان روز قیامت نزدیک شده است.

هوش مصنوعی: هر کسی نمی‌داند که چه حکمتی در هر وجودی نهفته است و چه سرنوشتی برای او رقم می‌خورد.

هوش مصنوعی: تلاش کن تا از ظواهر و ظاهر چیزها عبور کنی، تا به عمق معانی و مفاهیم زمانی دسترسی پیدا کنی.

هوش مصنوعی: خود را برای عشق و معشوق فدای کن، همان‌طور که مردان بزرگ در راه عشق جان خود را نثار می‌کنند.

هوش مصنوعی: این گفته به این معناست که از قید و بندهای ظاهری و جسمانی رها شو و به عمق معانی و مفاهیم توجه کن. اصطلاحات و ظاهر امور را کنار بگذار و به جوهر و حقیقت آن‌ها بپرداز.

هوش مصنوعی: برای رسیدن به گنج واقعی که در درون هر فرد نهفته است، همراهان و همسفران به پیش می‌روند و تو در پشت مانده‌ای.

هوش مصنوعی: وجود تو حتی در نبود هم نمایان می‌شود و این دوگانگی که در توست به یکتایی تبدیل می‌شود.

هوش مصنوعی: ای که وجود تمام جهان از تو به وجود آمده است، هر چه گفتم، جانم فقط از تو شنید و درک کرد.

هوش مصنوعی: ای موجودی که از دو جهان به وجود آمده‌ای و اکنون در جسم و جان به وضوح حضور داری، تو تا ابد یکتایی و بی‌همتایی.

هوش مصنوعی: من از درون خودم به حقیقتی بزرگ آگاه شده‌ام که نیازی به گفتن ندارد و این آگاهی در دلم روشن است و از چشم‌هایم پنهان مانده.

هوش مصنوعی: هدایت کننده‌ی همه چیز، از ابتدا تا انتها، تنها تو هستی و از تو سرچشمه می‌گیرد، مانند حرف "کاف" و "نون" که آغاز و پایان همه چیز را نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که شخصی با ویژگی‌ها و ذات خود به دنیای هستی وارد شده است، بدون اینکه به درون یا بیرون از خود رفت و آمد کند. به عبارتی، ذات او در تمام این وجود یکپارچه است و نیازی به تغییر مکان ندارد.

هوش مصنوعی: آنچه که به وضوح بر دل و جان تاثیر گذاشته، از نظر همه پنهان مانده است.

هوش مصنوعی: ای پروردگار مهربان و بخشنده که بر جان و دل‌ها نمایان هستی.

هوش مصنوعی: ای بزرگی و عظمت، تو را در ازل نیز شناخته‌اند و مقام تو همواره معلوم بوده است.

هوش مصنوعی: ای کمالی که همواره نور پاکی، تو سرآمدی در هنر و صنعت زمین و آب.

هوش مصنوعی: خورشید از عشق تو به تپش و جنب‌وجوش آمده و بدون نیاز به پایه و بند، در آسمان به بالاست.

هوش مصنوعی: ماه هر ماهی به دلیل اندوهی که دارد، به طور کامل نمی‌تواند نور تو را درک کند.

هوش مصنوعی: آتش عشق تو همیشه شعله‌ور است و راه پیمایی من از آنجا شروع می‌شود که این شعله هرگز خاموش نمی‌شود.

هوش مصنوعی: او به جایی می‌رسد که بتواند به تو نزدیک شود و در نفس‌هایش صدای اوهوی تو را می‌زند.

هوش مصنوعی: آب به آرامی از چشمه‌ای در دشت جاری می‌شود و درون آن صدا و احساس غمگینی به گوش می‌رسد.

هوش مصنوعی: خاک، نشانه‌های راه را بر سر گذاشته و آن را پنهان کرده است، در حالی که این راه بین هزاران پرده و حجاب است.

هوش مصنوعی: کسی که به دنبالت می‌گردد، در پی تو افتاده و در راه سردرگم و حیرت‌زده شده است.

هوش مصنوعی: کوه پر از غم و اندوه و درد است و این احساسات در دل و پای آن نهفته شده است.

هوش مصنوعی: هر لحظه دریا به خاطر شوق و عشق به تو به جوش می‌آید تا اینکه مروارید وصالت را به گوش همه برساند.

هوش مصنوعی: هر درختی که از زمین بیرون می‌آید، در مسیر عشق تو به زمین می‌افتد.

هوش مصنوعی: هر سال، درختان میوه‌های گوناگون رنگارنگی را از شاخه‌های خود هدیه می‌دهند، که نشان از استعداد و کارکرد طبیعت است.

هوش مصنوعی: عاشقان عشق برای دیدن زیبایی تو به بازار آمده‌اند.

هوش مصنوعی: تمامی موجودات و مراحل زندگی در اینجا تحت تاثیر و پرورش عقل و فهم قرار می‌گیرند.

هوش مصنوعی: ای عقل فضول، هر ذره‌ای از اسرار تو راه رسیدن به حقیقت را فراهم می‌آورد.

هوش مصنوعی: چند بار می‌خواهم بگویم و به دنبالت بگردم، ای کسی که از پنهان بودن به وضوح آمده‌ای.

هوش مصنوعی: هر جا که به ذره‌ای نگاه می‌کنم، از نمایان بودن تو می‌توانم راهی پیدا کنم.

هوش مصنوعی: هر لحظه عشق راه را به من نشان می‌دهد، ولی من عقل خود را پس می‌زنم.

هوش مصنوعی: وقتی که مطمئن شدم تو محبوب من هستی، به قدری در وجود تو غرق شدم که دیگر هیچ جدایی را احساس نمی‌کنم.

هوش مصنوعی: بگو که خداوند یکتاست، هیچ چیز دیگری وجود ندارد. چشمانت را باز کن، زیرا او تنها و بی‌نظیر است و هیچ چیزی جز او نیست.

هوش مصنوعی: خالق من، من ناتوان و در بند مسیر تو هستم و در اسارت مقام و جایگاه تو به سر می‌برم.

هوش مصنوعی: در دل وجودم بسیاری از مسائل پیچیده و دشوار وجود دارند، اما جان من با خطرات زیادی روبه‌روست و به هیچ چیز نمی‌ارزد.

هوش مصنوعی: از تو می‌خواهم که سریع‌تر چشمانت را بگشایی و راهی را که مرا به هدفم می‌رساند، به من نشان دهی.

هوش مصنوعی: خداوندا، آیا تو حاضر هستی که به ناله‌ها و گریه‌های من گوش فرا دهی و جانم را از چنگال خودم نجات دهی؟

هوش مصنوعی: من در دنیا گشتم و دیدم، اما تنها آرزوی پاکم این است که زیر خاک باشم و از این دنیا دور شوم.

هوش مصنوعی: بی نیازی‌ها به نیاز من توجه کن و جانم را از این ترس و خطر رها کن.

هوش مصنوعی: به سمت ظواهر می‌روم تا به عمق معنا برسم و از درک معنا نیز به سوی حقیقت و اصل برمی‌گردم.

هوش مصنوعی: ای خدا، با حضور خود قلبم را پر از نور کن و از شر شیطان دورم کن.

هوش مصنوعی: ای خداوند مهربان، بر من که در سختی و مشکلات هستم، رحمت کن و از خطاهای من درگذر.

هوش مصنوعی: اگر تو تمام زحمات و تلاش‌های ما را نادیده بگیری، عزت و مقام ما به کلی از بین خواهد رفت و بی‌ارزش خواهد شد.

هوش مصنوعی: ای بخشاینده‌ای که گناهان را می‌بخشی، من هم که گناهکارم، به تو پناه آورده‌ام.

هوش مصنوعی: در لحظه‌ی پایانی که خواهم آمد، امید من تو خواهی بود.

هوش مصنوعی: ما هرگز نباید بی‌شرمی و ناپاکی خود را در حضور دیگران به نمایش بگذاریم.