هوش مصنوعی: آدمی که در سفر روحانی است، به خاطر درد و شوقی که در دل دارد، از دنیای حسی و محسوسات فاصله می‌گیرد و به افکار و خیال‌های عمیق‌تری می‌پردازد.

هوش مصنوعی: گفت: ای دوست، تو در اصل یک وجود واحد هستی که در پنج مقام مختلف تجلی نموده‌ای.

هوش مصنوعی: تو تنها هستی و می‌توانی با درک خود، چیزهای پاک و ناپاک را تشخیص بدهی، درست مانند پنج حس که به ما کمک می‌کنند تا دنیای اطراف را درک کنیم.

هوش مصنوعی: توانایی دریافت و احساس کردن با حواس مختلف، مانند شنیدن و دیدن، باعث شده که تو به نوعی درک عمیق از زیبایی‌ها و شکل‌ها پیدا کنی.

هوش مصنوعی: آنچه که نیاز بود، پنج حس درون انسان است، اما تو تنها به یک حس اکتفا کرده‌ای.

هوش مصنوعی: اگر فاصله‌ات با عدد پنج زیاد باشد، معیارت برای سنجش به وجود نخواهد آمد.

هوش مصنوعی: وقتی که به زمان و مکان وارد می‌شوی، در پنج مسیر به معرفت و آگاهی می‌رسی.

هوش مصنوعی: هرچند که وجود تو شامل پنج حس مشخص و قابل دیدن است، اما همه این حس‌ها در پنج دوست یا یار تجلی یافته‌اند.

هوش مصنوعی: زمانی که نتوانستی در یک مسیر پیش بروی، از وجود تو رنج‌های بسیاری بر دل زمان و زندگی افتاده است.

هوش مصنوعی: عجیب است که پنج حس قوی ما فقط تصاویری از دنیای مادی را درک می‌کنند و به معنای عمیق‌تری از زمان و هستی دست نمی‌یابند.

هوش مصنوعی: وقتی به وحدت و اتحاد نزدیک می‌شوی، راه راحت‌تری نسبت به حس و ادراک‌های ظریف و محدود داری.

هوش مصنوعی: بنابراین از طریق درک وحدت و دوری از عدد، راهی به من نشان بده و باعث شادیم شو.

هوش مصنوعی: هنگامی که بروم از این همه جدایی و اختلاف، لباس خود را در آتش خواهم سوزاند.

هوش مصنوعی: در مسیر عشق گام می‌زنم و در این غم غربت، خود را به نزدیکی و آشتی می‌رسانم.

هوش مصنوعی: از این سخن، خیالی شکل گرفت و حالتی تازه بر او عارض شد که در واقع ممکن نبود.

هوش مصنوعی: او گفت من از این دارایی و ارزش بسیار فاصله گرفته‌ام و به همین دلیل تو که به دنبال آن هستی از من دور افتاده‌ای.

هوش مصنوعی: وقتی در خواب به من پیام می‌دهد، چگونه می‌توانم بیداری را در خواب ببینم؟

هوش مصنوعی: هیچ چیز، هیچ مفهومی و هیچ عملی وجود ندارد که بدون پرده‌ای، بر من روشن شود.

هوش مصنوعی: کسی که در تاریکی و غفلت به سر می‌برد، چگونه می‌تواند صدای خواسته‌های دیگران را بشنود و به آن‌ها پاسخ دهد؟

هوش مصنوعی: هیچ تغییر یا تحولی در من به وجود نمی‌آید، در هیچ شرایطی، فقط فکر و خیال من ادامه دارد و به دور خود می‌چرخد.

هوش مصنوعی: اگر به دنبال چیزی هستی، از این مکان دور نشو. از احساسات نگذری و با خرد و عقل خود راه را پیدا کن.

هوش مصنوعی: سالک به پیش پیر مهربان آمد و حال خود را با او در میان گذاشت.

هوش مصنوعی: پیر به او گفت که دیوانگی و خیال به اندازه حس و عقل پر از نمونه‌ها و ایده‌هاست.

هوش مصنوعی: هر جایی که زیبایی و خوش‌چهرگی ظهور کند، مثالی از آن در ذهن و خیال انسان شکل می‌گیرد.

هوش مصنوعی: حس فراق بر انسان غالب می‌شود، اما تصور وصال و اتحاد با معشوق از همه چیز در دنیا برای او شیرین‌تر و ارزشمندتر است.

هوش مصنوعی: هر آنچه که بخواهد، در دسترس او خواهد بود و این نوع ارتباط نیز ناشی از وجود خودش است.

هوش مصنوعی: احساس به اندازه‌ای در عمق وجودم فرو رفته که از دیدار محبوب، درد فراق را به هزار شکل تجربه می‌کنم.

هوش مصنوعی: اگر یک قدم به وصال محبوب نزدیک شوم، صد دوری و جدایی از هر سو به سمت من می‌آید.