هوش مصنوعی: محمود شاه به خاطر احساسات عمیقش شبانه گریه می‌کند و اشک‌هایش بر چهره‌ی ایاس می‌ریزد، که نشان‌دهنده‌ی قدرشناسی و عواطف اوست.

هوش مصنوعی: وقتی لباسش از اشک‌هایش آغشته به خون شد، در پایان او کفش خود را بیرون کشید.

هوش مصنوعی: دستگاهی آوردند و گلابی آوردند و آن نیک نام را درون دستگاه زرین شستند که متعلق به غلام بود.

هوش مصنوعی: هرچند که عطر آن گل زیاد است، اما اشک‌هایی که از آن جاری می‌شود، بیشتر از عطرش است.

هوش مصنوعی: وقتی که از دامن او پا کشیدی، چشمانت به خاطر اشک‌های بی‌پایانش، مرطوب و پر از آب شد.

هوش مصنوعی: او بر روی پاهایش دست گذاشت و از شدت عشق بر زمین افتاد.

هوش مصنوعی: او تا زمانی که آن شخص را ترک نکرد، نتوانست از عشق و اشک‌های خود دست بکشد.

هوش مصنوعی: با اندوهی عمیق به یاد او اشک می‌ریخت و هر لحظه بر پاهایش بوسه می‌زد.

هوش مصنوعی: شمع نیز با شادی اشک می‌ریزد، همان‌طور که جان پُرآتش از غم می‌گریسته است.

هوش مصنوعی: در آن شب، همه چیز در کنار هم گرد آمده بود؛ ستاره‌ها، شب، پادشاه و شمع، هر چیزی که لازم بود در این جمع حضور داشت.

هوش مصنوعی: او در آن خوشی و شادی، به قدری شگفت‌انگیز است که تمام سعی‌اش را می‌کند تا خود را به بهترین شکل نشان دهد و در این حال، به خدمتگزار خود احترامی ویژه دارد.

هوش مصنوعی: عشق می‌تواند حتی قوی‌ترین و نیرومندترین افراد را تحت تأثیر قرار دهد و به آنها روحیه و قدرتی بدهد که به نظر می‌رسد از توانشان فراتر است. به بیان دیگر، عشق می‌تواند باعث شود که انسان‌ها حتی از سختی‌ها و چالش‌های بزرگ عبور کنند و به پیروزی برسند.

هوش مصنوعی: اگر شب به این شکل نبود، هرگز تو را نمی‌خواندم جز به عنوان گدای بی‌نوا و ناتوان.

هوش مصنوعی: فقط عاشقان حقیقت این شب را درک می‌کنند و دیگران، مثل مگسی که هیچ چیزی از زیبایی و عظمت پرواز سیمرغ نمی‌داند، نمی‌توانند احساسات عمیق آن را درک کنند.

هوش مصنوعی: سرانجام وقتی آن غلام هشیار شد، متوجه شد که شاه نیک نام به چه کسی تبدیل شده و دیگر بی‌خبر نیست.

هوش مصنوعی: وقتی آن غلام به سمت او نگاه کرد، پای خود را بر روی او دید.

هوش مصنوعی: او از کنار شاه قدری جابه‌جا نمی‌شود، زیرا او خود از موئی در سر ندارد.

هوش مصنوعی: او هنوز در حال بی‌هشی بود تا اینکه شاه از حالت بی‌هوشی خود به حالت هوشیاری درآمد.

هوش مصنوعی: وقتی که پادشاه به هوش آمد، گفت: این چه بی‌احترامی است ای خدمتکار؟

هوش مصنوعی: این بی احترامی به طور کلی به وضعیت شاه هفت کشور آسیب زده است.

هوش مصنوعی: چون در پیشگاه پادشاهی قرار داری، باید تسلیم و فرمانبردار باشی، و برای سرکشی و rebellious بودن جایی نیست.

هوش مصنوعی: تو از مقام پادشاهی به دنیای بندگی و خدمت آمده‌ای.

هوش مصنوعی: دل تو از خداوندی غمگین و ناامید شده بود، به همین دلیل در پی بندگی و اطاعت از او رفته بودی.

هوش مصنوعی: وقتی که همه چیز را داری، خواسته هایت هم زیاد می‌شود. حتی اگر در مقام شاه باشی، باید به بندگی و خدمت‌گزاری هم توجه کنی.

هوش مصنوعی: تو مرا به حالت مستی کشاندی و کاملاً بی‌خود کردی تا شبی در آستانه بندگی تو ایستاده شوم.

هوش مصنوعی: برخیز، زیرا این که تو تنها بنده باشی مناسب نیست. من بنده‌ام، اما سلطان نمی‌تواند بنده باشد.

هوش مصنوعی: بندگی و servitude برای تو نیست، پس باید با سر و شوق بلند شوی، زیرا این مکان و موقعیت برای تو مناسب نیست.

هوش مصنوعی: مدت زیادی است که در خدمت شاه هستی، اکنون دیگر نیاز نیست همیشه از او استقبال کنی. بهتر است کمی فاصله بگیری و به کارهای خودت بپردازی.

هوش مصنوعی: او این جمله را گفت و سپس به شاه گفت که هر لحظه با عشق و محبت بر دلش بوسه می‌زنی و او را نوازش می‌کنی.

هوش مصنوعی: وقتی که دل تو چیزی را بخواهد، خودت می‌دانی و دل من چه اهمیتی دارد؛ من فقط وسط ماجرا احساس خجالت می‌کنم.

هوش مصنوعی: همه‌ی اجزای وجود من در دست توست و هر بوسه‌ای که به من دادی، نشانه‌ای از تعلق خاطر تو به من است.