عطار » مصیبت نامه » بخش بیست و پنجم » بخش ۷ - الحكایة و التمثیل

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>مرگ را مردی بجان مشتاق شد</p></div>
<div class="m2"><p>پیش خواجه بوعلی دقاق شد</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>گفت من از دست شیطان رجیم</p></div>
<div class="m2"><p>می ندارم ذرهٔ از مرگ بیم</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>هر دمم جان گوئیا شیطان برد</p></div>
<div class="m2"><p>مرگ نیکوتر بود گر جان برد</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>خواجه گفت ای چاره خواه نیکبخت</p></div>
<div class="m2"><p>در سرایت از میان بر کن درخت</p></div></div>
<div class="b" id="bn5"><div class="m1"><p>تا برو گنجشگ ننشیند دگر</p></div>
<div class="m2"><p>بی درختت دیو کی بیند دگر</p></div></div>
<div class="b" id="bn6"><div class="m1"><p>تا درونت آشیان دیو هست</p></div>
<div class="m2"><p>دایمت از دیو سر کالیو هست</p></div></div>
<div class="b" id="bn7"><div class="m1"><p>چون بسوزی آشیان دیو پاک</p></div>
<div class="m2"><p>دیو را با تو چه کار ای دردناک</p></div></div>

مرگ را مردی بجان مشتاق شد
پیش خواجه بوعلی دقاق شد
گفت من از دست شیطان رجیم
می ندارم ذره از مرگ بیم
هر دمم جان گوییا شیطان برد
مرگ نیکوتر بود گر جان برد
خواجه گفت ای چاره خواه نیکبخت
در سرایت از میان بر کن درخت
تا برو گنجشگ ننشیند دگر
بی درختت دیو کی بیند دگر
تا درونت آشیان دیو هست
دایمت از دیو سر کالیو هست
چون بسوزی آشیان دیو پاک
دیو را با تو چه کار ای دردناک

بخش ۶ - الحكایة و التمثیل

بخش ۷ - الحكایة و التمثیل

مرگ را مردی بجان مشتاق شد

پیش خواجه بوعلی دقاق شد

گفت من از دست شیطان رجیم

می ندارم ذرهٔ از مرگ بیم

هر دمم جان گوئیا شیطان برد

مرگ نیکوتر بود گر جان برد

خواجه گفت ای چاره خواه نیکبخت

در سرایت از میان بر کن درخت

تا برو گنجشگ ننشیند دگر

بی درختت دیو کی بیند دگر

دایمت از دیو سر کالیو هست

چون بسوزی آشیان دیو پاک

دیو را با تو چه کار ای دردناک

بخش ۷ - الحكایة و التمثیل

اطلاعات