هوش مصنوعی: یک درویش در خانه‌ای خالی زندگی می‌کرد، که ناگهان دزدی به آنجا وارد شد و درویش متوجه حضور او شد.

هوش مصنوعی: کسی تلاش زیادی کرد تا به چیز خاصی دست یابد، اما در نهایت متوجه شد که هیچ چیز جز باد به دستش نیامد.

هوش مصنوعی: کسی که قادر به تغییر وضعیت خود نیست، احساس ناامیدی می‌کند. اما چون به مشکلاتش با خنده و شوخی نگاه می‌کند، در نتیجه، دلی شاداب پیدا می‌کند.

هوش مصنوعی: دزد به او گفت: با این خانه خالی، چه دلیلی برای خندیدن داری؟ تو خیلی نادانی.

هوش مصنوعی: این خانه که در عالم وجود دارد، نه جایی برای شادی است و نه برای غم.

هوش مصنوعی: شجاعت تو از دانایی نشأت می‌گیرد، زیرا وقتی به حقیقت نگاه کنی، متوجه می‌شوی که جهل واقعی چیست.

هوش مصنوعی: وقتی که صدای شیر از جنگل به گوش می‌رسد، شجاعت و دلیر بودن مردان خود را نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: در زمان‌های قدیم، آیا کسی مانند رستم در عرصه‌ی ادب و داستان‌سرایی وجود داشت؟ آیا کسی توانسته بود مانند او شجاعت و قوت را به نمایش بگذارد؟

هوش مصنوعی: وقتی که خورشید زیبایی تو تابناک می‌شود، چگونه می‌توانی خود را در خیال سنجیده و مقایسه کنی؟

هوش مصنوعی: زمانی که زیبایی خالص و بی‌نشان، نه تنها از اول جهان بلکه تا ابد، خود را نشان دهد.

هوش مصنوعی: سر به عمق بی‌پایان دریا می‌گذارد و سپس آن دریا را بر می‌دارد.

هوش مصنوعی: در میان این شلوغی و آشفتگی، اگر نخواهی بد باشی، پس چطور می‌توانی خوب باشی؟

هوش مصنوعی: باید گذشت و رفت، چرا که در نهایت از سرنوشت و گذشته خود بی‌خبر خواهیم ماند.

هوش مصنوعی: نه در آغاز و نه در پایان چیزی به وضوح دیده نمی‌شود.

هوش مصنوعی: من در میان این دو انتخاب، نه به این سمت می‌روم و نه به آن سمت. از حال و احوال جسم و روحم بی‌خبرم و هیچ‌کدام را انتخاب نمی‌کنم.

هوش مصنوعی: کسی که از نظر اعتقادی ضعیف باشد، ممکن است در ظاهر قوی به نظر برسد، اما در باطن با مشکلات و ناامیدی‌ها روبه‌روست. در واقع، قدرت جسمانی نمی‌تواند جایگزینی برای ایمان و اعتقاد قوی باشد.

هوش مصنوعی: چگونه باید رفتار کنم؟ احساس حیرت و شگفتی در عشق به شدت زیاد شده و عشق به من همراهی می‌کند.

هوش مصنوعی: در این لحظه، من دچار سردرگمی و حسرت هستم و این احساس از شدت و تعهد به آنچه که دارم به وجود آمده است.

هوش مصنوعی: نمی‌دانم که این حالتی که دارم از کجا آمده است؛ نه عشق و عقل من را می‌شناسم و نه می‌دانم که منبع آن‌ها کجاست.

هوش مصنوعی: من هیچ نمی‌دانم تا زمانی که به دانایی رسیده‌ام، و اگر همه چیز را هم بدانم، نمی‌دانم که از کجا به این دانایی رسیده‌ام.

هوش مصنوعی: دانایی من همان نادانی من است و همه نادانی‌ام در حیرت و سرگردانی خلاصه می‌شود.

هوش مصنوعی: تمام گیجی و سردرگمی ما به خاطر افسردگی است و اساس این افسردگی ناشی از احساس مردگی در درون ماست.

هوش مصنوعی: اگر به مرده زندگی دوباره‌ای ببخشند، دختر جمشید را بدون مهریه به او می‌دهند.

هوش مصنوعی: آب خوردن به بیماری اسهال شدید، مخصوصاً نوع خاصی از آن بسیار خطرناک است.