هوش مصنوعی: سالی که شخصی زاهد و دل‌باخته به خدا به دنیای فانی آمده، با سر و چهره‌ای سرشار از خاک و ناشناسی، به سوی نیرو و قدرت بادی که نماد روح و رهایی است، قدم گذاشته است.

هوش مصنوعی: ای جان، تو با خلق ارتباطی عمیق داری و همیشه در کنار آنها هستی.

هوش مصنوعی: هر کسی که در زندگی‌اش موفق و خوشبخت بوده، این موفقیت را از تو می‌داند و هر کسی که زندگی دارد، زندگی‌اش را از تو می‌گیرد.

هوش مصنوعی: در راهی که به سمت جان می‌روی، به خاطر حرمت و ارزش وجودت، نور و روشنی را به همراه می‌آوری و تاریکی و ظلمت را از خود دور می‌کنی.

هوش مصنوعی: هرچند که جهان پر از تناقضات و گفت‌وگوهاست، اما در عمق وجود همه‌ی انسان‌ها، روح و جانشان به هم نزدیک است و همه به نوعی با هم ارتباط دارند.

هوش مصنوعی: شما باعث شور و شعف جوانی و در عین حال منبع حیات و زندگی هستید.

هوش مصنوعی: تو سلیمان را به عنوان یک پادشاه بزرگ می‌بینی که تختش در سرزمین‌های شرق و غرب به اوج رفته و مقامی والا دارد.

هوش مصنوعی: تو عادیان را از ریشه برکنده‌ای و به خاک انداخته‌ای.

هوش مصنوعی: تو هم بر من لطف داری و هم قدرت زیادی. پس برای اینکه به من قوت بدهی، لطف خود را به من ارزانی‌دار.

هوش مصنوعی: تو در سفرهای زیادی در دنیا بوده‌ای، حالا بوی محبوبم را به جان من برسان.

هوش مصنوعی: وقتی مسافر این پاسخ را از باد شنید، از ناراحتی‌اش باد سردی در وجودش احساس شد.

هوش مصنوعی: گفت من همیشه بر روی پای خود ایستاده‌ام و از این مشکل و سختی، دائماً در حال گذر هستم.

هوش مصنوعی: دارم خاک بر سرم و با بادی که در دست دارم، اما از غم و اندوهم این نیست که جایی مشخص دارم و ثابت نشسته‌ام.

هوش مصنوعی: من در خیابان‌ها در حال جستجوی او هستم و از صبح تا شب این را به او می‌گویم.

هوش مصنوعی: من در این مسیر به شدت سردرگم هستم، مثل بادی که نمی‌تواند به درستی ثابت بماند.

هوش مصنوعی: در حال حاضر همه چیز را فراموش کرده‌ام و هیچ چیزی برایم اهمیت ندارد. نه به دنبال عذاب دوزخ هستم و نه بهشت را می‌خواهم.

هوش مصنوعی: اگر به هدفم برسید، بوی من از دو جهان به سمت شما خواهد آمد و من سخن خواهم گفت.

هوش مصنوعی: اگر نتوانم بویی از عشق یا محبت ببرم، پس فقط باید با همین نسیم سرد زندگی کنم و همین برایم کافی خواهد بود.

هوش مصنوعی: آتش غم در دل من شعله‌ور شده و این پریشانی باعث شده که تمام جوانی و زندگی‌ام را نابود کند.

هوش مصنوعی: اگر جهان را بارها و بارها بگردم، هنوز هم از سر خودم اطلاعی نخواهم داشت.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که تو باید در زندگی‌ات بار سنگینی را از روی دوش من برداری، چون هیچ کار درستی از من برنمی‌آید و نمی‌توانم به تو کمک کنم.

هوش مصنوعی: سالک (مسافر یا جوینده راه) به پیش استاد (پیر مقتدا) رفت و وضعیت خود را پیش او بیان کرد.

هوش مصنوعی: پیر به او گفت که باد به عنوان خدمتکار روح عمل می‌کند و رایحه به روح تعلق دارد، روح هم در واقع از آن رایحه شکل می‌گیرد.

هوش مصنوعی: راحت او به تمامی انسان‌ها و روح‌ها گشوده است و در دو جهان، انسان و روح از او بهره‌مند هستند و کمال خود را از او می‌گیرد.

هوش مصنوعی: او از خوشی و پاکی زندگی خوبی دارد و به برکت رحمت خدا نصیب‌هایی نصیبش شده است.

هوش مصنوعی: هر کس که به دنبال یوسفش می‌گردد، اگرچه به ایمان رسیده باشد، اما او را نیافته است.

هوش مصنوعی: در مصر، یوسف وجود دارد و می‌توانی در هر زمانی از وجودش بهره‌مند شوی و نسیم محبت او به تو می‌رسد.

هوش مصنوعی: اگر نسیم او را یک لحظه پیدا نکنی، خواهی دانست که در آن حالت هیچ کس نیستی.

هوش مصنوعی: اگر در دنیا به دشمنی تو دو عالم همدیگر بیفتند، همین که نسیم یوسف تو را حس کند کافی است.

هوش مصنوعی: اگر تمام جهان به هم بریزد، تو هرگز از سایه‌ی یوسف دور نشو.