بخش ۱۳ - الحكایة و التمثیل
بوعلی طوسی ز عشق آشفته بود
همچو آب زر سخن میگفته بود
عاقبت چون روز بس بیگاه شد
گفت دردا کاین سخن کوتاه شد
زانکه روزی را که شب در پی بود
لایق این حرف هرگز کی بود
صبر باید کرد تا روزی تمام
در رسد کانرا نباشد شب مدام
اطلاعات
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب شعری: مثنوی
منبع اولیه: کتابخانه تصوف
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
بوعلی طوسی ز عشق آشفته بود
همچو آب زر سخن میگفته بود
هوش مصنوعی: ابن سینا به شدت تحت تاثیر عشق بود و همچون آب زر در حال سخن گفتن بود.
عاقبت چون روز بس بیگاه شد
گفت دردا کاین سخن کوتاه شد
هوش مصنوعی: سرانجام که روز به پایان رسید و دیر شده بود، با تأسف گفت که این گفتگو به اندازه کافی طولانی نبود.
زانکه روزی را که شب در پی بود
لایق این حرف هرگز کی بود
هوش مصنوعی: از آنجا که روزی که بعد از شب میآید هرگز نمیتواند لایق این سخن باشد.
صبر باید کرد تا روزی تمام
در رسد کانرا نباشد شب مدام
هوش مصنوعی: باید انتظار کشید تا روزی بیاید که ادامهی شبهای طولانی به پایان برسد.