عطار » مختارنامه » باب پنجم: در بیان توحید به زبان تفرید » شمارهٔ ۱۳

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>گر هست دلی، ز عشق، دیوانه به است</p></div>
<div class="m2"><p>چه عشق کدام عشق افسانه به است</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>روزی دو ز خانه رخت بردیم برون</p></div>
<div class="m2"><p>با خانه شدیم زانکه هم خانه به است</p></div></div>

فانوس خیال » تصویر 3272 - عطار » مختارنامه » باب پنجم: در بیان توحید به زبان تفرید » شمارهٔ ۱۳

مختارنامه مجموعه رباعیات به تصحیح محمدرضا شفیعی کدکنی - فرید الدین عطار نیشابوری - تصویر ۱۰۶

گر هست دلی ز عشق دیوانه به است
چه عشق کدام عشق افسانه به است
روزی دو ز خانه رخت بردیم برون
با خانه شدیم زانکه هم خانه به است

هوش مصنوعی: شعر به بیان عشق و تأثیر آن بر دیوانگی دل می‌پردازد. شاعر می‌گوید اگر دلی به عشق دیوانه شده، این حالت به خودی خود ارزشمند است. او یادآور می‌شود که روزی از خانه بیرون رفته‌اند و به همین دلیل دیگر به خانه برنگشته‌اند، زیرا عشق و دیوانگی به نوعی تبدیل به خانه واقعی آن‌ها شده است.

شمارهٔ ۱۲

شمارهٔ ۱۳

هوش مصنوعی: اگر دلی وجود دارد، دیوانگی از عشق بهتر است؛ زیرا چه عشقی وجود دارد که افسانه‌ای نباشد؟

گر هست دلی، ز عشق، دیوانه به است

چه عشق کدام عشق افسانه به است

هوش مصنوعی: روزی دو نفر از خانه خارج شدیم و دیده‌ام که با خانه‌ای دیگر آشنا شدیم، چرا که وجود دوستان و هم‌نشینان خوب، خانه را دلنشین‌تر می‌کند.

روزی دو ز خانه رخت بردیم برون

با خانه شدیم زانکه هم خانه به است

شمارهٔ ۱۳

اطلاعات

برگردان به زبان ساده