عطار » مختارنامه » باب چهل و نهم: در سخن گفتن به زبان پروانه » شمارهٔ ۱۸

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>چون شمعِ جمال خود به پروانه نمود</p></div>
<div class="m2"><p>پروانه ز شوقِ او فرود آمد زود</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>شمعش گفتا: چه بود گفت: آمدهام</p></div>
<div class="m2"><p>تا جمله تو باشم و نمییارم بود</p></div></div>

فانوس خیال » تصویر 3731 - عطار » مختارنامه » باب چهل و نهم: در سخن گفتن به زبان پروانه » شمارهٔ ۱۸

چون شمع جمال خود به پروانه نمود
پروانه ز شوق او فرود آمد زود
شمعش گفتا چه بود گفت آمدهام
تا جمله تو باشم و نمییارم بود

هوش مصنوعی: شمعی زیبایی‌اش را به پروانه نشان داد و پروانه از شوق به سمت او نزدیک شد. شمع از او پرسید که چه چیزی او را به سمتش کشانده، و پروانه پاسخ داد که آمده‌است تا تمام وجودش متعلق به شمع باشد و هیچ چیز دیگری نمی‌خواهد.

شمارهٔ ۱۷

شمارهٔ ۱۸

هوش مصنوعی: وقتی زیبایی‌اش را به پروانه نشان داد، پروانه به خاطر عشقش به سرعت پایین آمد.

چون شمعِ جمال خود به پروانه نمود

پروانه ز شوقِ او فرود آمد زود

هوش مصنوعی: شمع گفت: من آمده‌ام تا همه‌ی وجود تو باشم و چیزی از خودم ندارم.

شمعش گفتا: چه بود گفت: آمدهام

تا جمله تو باشم و نمییارم بود

شمارهٔ ۱۸

اطلاعات

برگردان به زبان ساده

حاشیه ها