شمارهٔ ۱۱۰
ای شمعِ جهان فروز! در هر نفسی
از پرتو تو بسوخت پروانه بسی
این گرمْ دماغی از کجا آوردی
کس گرمْ دماغ تر ندید از تو کسی
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: کتابخانه تصوف
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
ای شمعِ جهان فروز! در هر نفسی
از پرتو تو بسوخت پروانه بسی
هوش مصنوعی: ای شمعی که نور را در دنیا پخش میکنی! در هر لحظه، بسیاری از پروانهها به خاطر نور تو میسوزند.
این گرمْ دماغی از کجا آوردی
کس گرمْ دماغ تر ندید از تو کسی
هوش مصنوعی: این بیتی از شاعر نشان میدهد که شاعر از فردی سخن میگوید که دارای استعداد و شوقی فوقالعاده است. او از اینکه کسی به اندازه این فرد باانگیزه و پرشور نیست، شگفتزده است و به نوعی تحسین و ستایش میکند. این فرد بهقدری پرنشاط و گرم است که دیگران نمیتوانند او را همتراز با خود بیابند.