عطار » مختارنامه » باب چهل و یكم: در صفت بیچارگی عاشق » شمارهٔ ۱۱

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>زان روز که بوی پیرهن بی تو رسید</p></div>
<div class="m2"><p>صد گونه غمم به جان و تن بی تو رسید</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>ور آب زمین و آسمان خون گردد</p></div>
<div class="m2"><p>کی برگویم آنچه به من بی تو رسید</p></div></div>

مختارنامه مجموعه رباعیات به تصحیح محمدرضا شفیعی کدکنی - فرید الدین عطار نیشابوری - تصویر ۲۶۹

منتخب اشعار شیخ فریدالدین محمد عطار نیشابوری (غزلیات، قصاید، منطق الطیر، مصیبت نامه، الهی نامه، اسرار نامه، خسرو نامه، مختار نامه) به اهتمام و تصحیح دکتر تقی تفضلی - فریدالدین محمد عطار نیشابوری - تصویر ۴۸۵

شمارهٔ ۱۲

زان روز که بوی پیرهن بی تو رسید
صد گونه غمم به جان و تن بی تو رسید
ور آب زمین و آسمان خون گردد
کی برگویم آنچه به من بی تو رسید

هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر از لحظه‌ای سخن می‌گوید که بوی پیراهن محبوبش را احساس می‌کند و این بوی ناخودآگاه غم و دردهای فراوانی را به جان و تن او می‌آورد. او بیان می‌کند که حتی اگر زمین و آسمان هم به خون تبدیل شوند، باز هم نمی‌تواند آنچه که بدون حضور محبوبش به او می‌گذرد را به زبان بیاورد.

شمارهٔ ۱۰

شمارهٔ ۱۱

هوش مصنوعی: از روزی که بوی پیراهنت را بدون تو حس کردم، انواع غم‌ها به جان و تنم هجوم آوردند.

زان روز که بوی پیرهن بی تو رسید

صد گونه غمم به جان و تن بی تو رسید

هوش مصنوعی: اگر آب زمین و آسمان به خون تبدیل شود، چگونه می‌توانم بگویم چه بر من گذشته است وقتی تو در کنارم نیستی؟

ور آب زمین و آسمان خون گردد

کی برگویم آنچه به من بی تو رسید

شمارهٔ ۱۱

اطلاعات

برگردان به زبان ساده