گنجور

شمارهٔ ۲۴

دوش آمد و دادِ دلِ سرمستم داد
یک عشوه نداد و بوسه پیوستم داد
پس دستم داد تا ببوسم دستش
این کار نکو نگر که چون دستم داد

اطلاعات

وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: کتابخانه تصوف

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

دوش آمد و دادِ دلِ سرمستم داد
یک عشوه نداد و بوسه پیوستم داد
هوش مصنوعی: دیشب، معشوق با زیبایی و جذابیتش دل شاداب و سرخوش مرا به دست آورد، ولی هیچ ناز و کرشمه‌ای نکرد و در عوض، بوسه‌ای به من داد تا پیوند ما مستحکم‌تر شود.
پس دستم داد تا ببوسم دستش
این کار نکو نگر که چون دستم داد
هوش مصنوعی: پس دستش را برای بوسیدن پیش آورد، این کار نیکویی است که او این کار را انجام داد.