عطارشمارهٔ ۱
بر لب، خط فستقیش، پیوسته بماند
و آن پسته دهان با جگری خسته بماند
ازتنگی پسته مغز را گنج نبود
از پوست بجست و بر در بسته بماند
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: کتابخانه تصوف
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
بر لب، خط فستقیش، پیوسته بماند
و آن پسته دهان با جگری خسته بماند
هوش مصنوعی: بر لب، رد لبه‌های فستق مانند، همیشه باقی بماند و آن پسته در دهان با دل شکسته، همچنان بماند.
ازتنگی پسته مغز را گنج نبود
از پوست بجست و بر در بسته بماند
هوش مصنوعی: از تنگنا و محدودیت پوست پسته، مغز با ارزشش پیدا نمی‌شود و در نتیجه، درب آن همچنان بسته می‌ماند.