گنجور

شمارهٔ ۳۰

اندهگن توییم از دیری گاه
در ما نگر، ای مرا ز اندوه پناه
کانها که به حسن گوی بردند زماه
کردند در اندوهگن خویش نگاه

اطلاعات

وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: کتابخانه تصوف

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

اندهگن توییم از دیری گاه
در ما نگر، ای مرا ز اندوه پناه
هوش مصنوعی: ما از گذشته‌های دور در غم و اندوه به سر می‌بریم، حالا به ما نگاه کن، ای کسی که پناهی از اندوه من هستی.
کانها که به حسن گوی بردند زماه
کردند در اندوهگن خویش نگاه
هوش مصنوعی: آنها که در گفتگوهای زیبا، به جایی رسیدند، در غم و اندوه خود نگاهی به ما کردند.