عطار » مختارنامه » باب بیست و هشتم: در امیدواری نمودن » شمارهٔ ۱

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>تیرِ طلبِ عشق، روان، می‌انداز</p></div>
<div class="m2"><p>از زه چه کنی فرو کمان می‌انداز</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>گر تیر تو اکنون به هدف می‌نرسد</p></div>
<div class="m2"><p>آخر برسد تو همچنان می‌انداز</p></div></div>

منتخب اشعار شیخ فریدالدین محمد عطار نیشابوری (غزلیات، قصاید، منطق الطیر، مصیبت نامه، الهی نامه، اسرار نامه، خسرو نامه، مختار نامه) به اهتمام و تصحیح دکتر تقی تفضلی - فریدالدین محمد عطار نیشابوری - تصویر ۳

مختارنامه مجموعه رباعیات به تصحیح محمدرضا شفیعی کدکنی - فرید الدین عطار نیشابوری - تصویر ۲۱۰

شمارهٔ ۲

تیر طلب عشق روان می انداز
از زه چه کنی فرو کمان می انداز
گر تیر تو اکنون به هدف می نرسد
آخر برسد تو همچنان می انداز

هوش مصنوعی: در این ابیات شاعر به عشق و تلاش برای رسیدن به آن می‌پردازد. او از پرتاب تیر عشق سخن می‌گوید که اگرچه ممکن است اکنون به هدف نرسد، اما همچنان باید این تلاش را ادامه داد و تیر عشق را بی‌وقفه پرتاب کرد. این پیام نشان‌دهنده امید و پایداری در جستجوی عشق است.

شمارهٔ ۱

هوش مصنوعی: در جستجوی عشق، تیر احساسات را با قدرت و دقت پرتاب می‌کنم. چه کار می‌توانی بکنی وقتی که این تیر به قلبت می‌نشیند؟

تیرِ طلبِ عشق، روان، می‌انداز

از زه چه کنی فرو کمان می‌انداز

هوش مصنوعی: اگر تیر تو اکنون به هدف نمی‌خورد، اشکالی ندارد، باز هم ادامه بده و تیراندازی کن.

گر تیر تو اکنون به هدف می‌نرسد

آخر برسد تو همچنان می‌انداز

شمارهٔ ۱

اطلاعات

برگردان به زبان ساده