عطار » مختارنامه » باب بیستم: در ذُلّ و بار كشیدن و یكرنگی گزیدن » شمارهٔ ۴

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>گفتی که نشان راه چیست ای درویش</p></div>
<div class="m2"><p>از من بشنو چو بشنوی میاندیش</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>آنست ترا نشان که رسوائی خویش</p></div>
<div class="m2"><p>چندان که فرا پیش روی بینی بیش</p></div></div>

شمارهٔ ۵

گفتی که نشان راه چیست ای درویش
از من بشنو چو بشنوی میاندیش
آنست ترا نشان که رسوایی خویش
چندان که فرا پیش روی بینی بیش

شمارهٔ ۳

شمارهٔ ۴

گفتی که نشان راه چیست ای درویش

از من بشنو چو بشنوی میاندیش

آنست ترا نشان که رسوائی خویش

چندان که فرا پیش روی بینی بیش

شمارهٔ ۴

اطلاعات