عطار » مختارنامه » باب هفدهم: در بیان خاصیت خموشی گزیدن » شمارهٔ ۲۶

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>آن به که نفس ز کارِ عالم نزنی</p></div>
<div class="m2"><p>وز دست زمانه دست بر هم نزنی</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>هم غصّهٔ روزگار و هم قصّهٔ خویش</p></div>
<div class="m2"><p>مردانه فرو میخوری و دم نزنی</p></div></div>

آن به که نفس ز کار عالم نزنی
وز دست زمانه دست بر هم نزنی
هم غصه روزگار و هم قصه خویش
مردانه فرو میخوری و دم نزنی

هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر به این نکته اشاره می‌کند که بهتر است انسان به کار دنیا مشغول نشود و از چنگ زمانه غفلت نکند. او همچنین می‌گوید که باید غم روزگار و مشکلات شخصی را با شجاعت در دل نگه دارد و در برابر آن‌ها سکوت کند. به عبارت دیگر، باید با قدرت و استقامت با چالش‌های زندگی روبرو شد، بدون آنکه از آن‌ها شکایت کرد.

شمارهٔ ۲۵

شمارهٔ ۲۶

هوش مصنوعی: بهتر است که از کارهای دنیا و حوادث آن دوری کنی و با دست زدن به زمان، به خودت آسیب نرسانی.

آن به که نفس ز کارِ عالم نزنی

وز دست زمانه دست بر هم نزنی

هوش مصنوعی: تو با شجاعت دردها و غصه‌های زندگی و مسائل شخصی‌ات را در دل می‌خوری و حتی یک کلمه هم با هیچ‌کس در این باره صحبت نمی‌کنی.

هم غصّهٔ روزگار و هم قصّهٔ خویش

مردانه فرو میخوری و دم نزنی

شمارهٔ ۲۶

اطلاعات

برگردان به زبان ساده