عطار » مختارنامه » باب شانزدهم: در عزلت و اندوه و درد وصبر گزیدن » شمارهٔ ۳

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>تو خسته نهیی ز عشق، ور خستهئییی</p></div>
<div class="m2"><p>دل در غم عشق او به جان بستهئییی</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>گر آگهییی که گم چه گشتهست ازتو</p></div>
<div class="m2"><p>سر بر زانو نشسته پیوستهئییی</p></div></div>

شمارهٔ ۴

تو خسته نهیی ز عشق ور خستهیییی
دل در غم عشق او به جان بستهیییی
گر آگهییی که گم چه گشتهست ازتو
سر بر زانو نشسته پیوستهیییی

هوش مصنوعی: شاعر در این بیت به محبوب خود اشاره می‌کند که احساس خستگی و دل‌شکستگی دارد. او از غم عشق سخن می‌گوید و به حالتی اشاره می‌کند که در آن دلش به خاطر عشق گم‌شده‌اش به شدت رنج می‌کشد و همیشه به فکر اوست.

شمارهٔ ۲

شمارهٔ ۳

هوش مصنوعی: اگر تو از عشق خسته‌ای، اما اگر دل‌زده‌ای و غم عشق او را در جانت احساس می‌کنی، نشان می‌دهد که هنوز تحت تأثیر عشق قرار داری.

تو خسته نهیی ز عشق، ور خستهئییی

دل در غم عشق او به جان بستهئییی

هوش مصنوعی: اگر آگاهی از آنچه که گم شده، به زانو نشسته و همیشه در فکر توست.

گر آگهییی که گم چه گشتهست ازتو

سر بر زانو نشسته پیوستهئییی

شمارهٔ ۳

اطلاعات

برگردان به زبان ساده