عطار » مختارنامه » باب یازدهم: در آنكه سرّ غیب و روح نه توان گفت و نه توان » شمارهٔ ۴۳

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>هجرِ تو هلاکِ من بگوید با تو</p></div>
<div class="m2"><p>دردِ دلِ پاکِ من بگوید با تو</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>آن قصّه که در بیان نیاید امروز</p></div>
<div class="m2"><p>هر ذرّهٔ خاک من بگوید با تو</p></div></div>

مختارنامه مجموعه رباعیات به تصحیح محمدرضا شفیعی کدکنی - فرید الدین عطار نیشابوری - تصویر ۱۱۵

شمارهٔ ۴۴

هجر تو هلاک من بگوید با تو
درد دل پاک من بگوید با تو
آن قصه که در بیان نیاید امروز
هر ذره خاک من بگوید با تو

هوش مصنوعی: شعر از احساس عمیق عاشقانه و درد فراق سخن می‌گوید. شاعر می‌گوید که عذاب دوری محبوبش او را نابود می‌کند و تنها با او می‌تواند درد دلش را بیان کند. او همچنین اشاره می‌کند که حتی خاکی که در آن زندگی می‌کند، داستان عشق او را بازگو می‌کند. در واقع، این شعر بیانگر عشق و اندوه ناشی از جدایی است.

شمارهٔ ۴۲

شمارهٔ ۴۳

هوش مصنوعی: فراق تو باعث نابودی من شده است، بگو تا چه اندازه در دل من درد و غم وجود دارد.

هجرِ تو هلاکِ من بگوید با تو

دردِ دلِ پاکِ من بگوید با تو

هوش مصنوعی: هر آن چیزی که نمی‌توانم با کلام بیان کنم، امروز هر ذره از وجودم و خاک من می‌تواند داستانش را با تو در میان بگذارد.

آن قصّه که در بیان نیاید امروز

هر ذرّهٔ خاک من بگوید با تو

شمارهٔ ۴۳

اطلاعات

برگردان به زبان ساده