عطارشمارهٔ ۱۲
عالم که فنای محض، سرمایهٔ اوست
چون شش روزهست، لطف تو، دایهٔ اوست
هر ذرّه که در سایهٔ لطف تو نشست
بر هشت بهشت، تا ابد، سایهٔ اوست
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: کتابخانه تصوف
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
عالم که فنای محض، سرمایهٔ اوست
چون شش روزهست، لطف تو، دایهٔ اوست
هوش مصنوعی: علم، وجودی ناپایدار و زودگذر است، درست مانند روزهایی که سپری می‌شود. اما مهربانی و لطف تو همانند دایه‌ای است که به او دراین دنیای فانی کمک می‌کند.
هر ذرّه که در سایهٔ لطف تو نشست
بر هشت بهشت، تا ابد، سایهٔ اوست
هوش مصنوعی: هر ذره‌ای که تحت تاثیر مهربانی و لطف تو قرار گیرد، تا ابد در سایه‌سار آن نعمت و خوشبختی، در برترین جایگاه‌ها خواهد بود.
حاشیه ها
1398/11/31 02:01
بشیر رحیمی
روز و ست به‌هم چسپیده‌اند. لطفا با فاصله‌ی مجازی، جدا کنید.
چون شش روزهست...