عطار » مختارنامه » باب اول: در توحیدِ باری عزّ شأنه » شمارهٔ ۱۱۰

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>گر من زگنه توبه کنم بسیاری</p></div>
<div class="m2"><p>تا تو ندهی توبه، نیم بر کاری</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>گر نیکم و گر بدم مسلمان توام</p></div>
<div class="m2"><p>از کافرِ نفسم برهان یکباری</p></div></div>

شمارهٔ ۱۱۱

گر من زگنه توبه کنم بسیاری
تا تو ندهی توبه نیم بر کاری
گر نیکم و گر بدم مسلمان توام
از کافر نفسم برهان یکباری

هوش مصنوعی: این شعر درباره توبه و نیت انسان است. شاعر می‌گوید اگر من از گناه خود توبه کنم، اما تو مرا نبخشی، توبه‌ام ارزشی ندارد. او همچنین بیان می‌کند که فارغ از خوب یا بد بودن، چون مسلمان است، از خدا می‌خواهد که او را از کفر و گناه نجات دهد. پیام کلی این شعر تأکید بر اهمیت رحمت و بخشش الهی است.

شمارهٔ ۱۰۹

شمارهٔ ۱۱۰

هوش مصنوعی: اگر من از خطاهایم بسیار توبه کنم، اما تو توبه نکنی، هیچ فایده‌ای ندارد.

گر من زگنه توبه کنم بسیاری

تا تو ندهی توبه، نیم بر کاری

هوش مصنوعی: خواه من خوبی کنم و خواه بدی، من مسلمانم. از دست نفس کافر من یکبار مرا نجات بده.

گر نیکم و گر بدم مسلمان توام

از کافرِ نفسم برهان یکباری

شمارهٔ ۱۱۰

اطلاعات

برگردان به زبان ساده