عطار » مختارنامه » باب اول: در توحیدِ باری عزّ شأنه » شمارهٔ ۱

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ای پاکی تو منزّه از هر پاکی</p></div>
<div class="m2"><p>قُدُّوسی تو، مقدّس از ادراکی</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>در راهِ تو، صد هزار عالم، گردی</p></div>
<div class="m2"><p>در کوی تو، صد هزار آدم، خاکی</p></div></div>

مختارنامه مجموعه رباعیات به تصحیح محمدرضا شفیعی کدکنی - فرید الدین عطار نیشابوری - تصویر ۸۱

شمارهٔ ۲

ای پاکی تو منزه از هر پاکی
قدوسی تو مقدس از ادراکی
در راه تو صد هزار عالم گردی
در کوی تو صد هزار آدم خاکی

هوش مصنوعی: این ابیات به توصیف مقام والای خداوند می‌پردازند. خداوند پاک‌ترین و مقدس‌ترین موجود است که از همه شناخت‌ها بالاتر است. در مسیر خدا، هزاران عالم و در دامن او، هزاران انسان خاکی وجود دارند. در واقع، این عبارات به عظمت و مقام بلند خداوند اشاره دارند.

شمارهٔ ۱

هوش مصنوعی: ای پاک و بی‌عیب، تو از همه پاک‌تر هستی و به دور از هر گونه درک و شناختی.

ای پاکی تو منزّه از هر پاکی

قُدُّوسی تو، مقدّس از ادراکی

هوش مصنوعی: در مسیر تو، هزاران عالم وجود دارد و در کوی تو، هزاران انسان خاکی زندگی می‌کنند.

در راهِ تو، صد هزار عالم، گردی

در کوی تو، صد هزار آدم، خاکی

شمارهٔ ۱

اطلاعات

برگردان به زبان ساده

حاشیه ها