عطار » منطق‌الطیر » بیان وادی طلب » حکایت مردی که گشایش میخواست و جواب رابعه به او

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>بی‌خودی می‌گفت در پیش خدای</p></div>
<div class="m2"><p>کای خدا آخر دری بر من گشای</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>رابعه آنجا مگر بنشسته بود</p></div>
<div class="m2"><p>گفت ای غافل کی این در بسته بود</p></div></div>

فانوس خیال » تصویر 2842 - عطار » منطق‌الطیر » بیان وادی طلب » حکایت مردی که گشایش میخواست و جواب رابعه به او

بی خودی می گفت در پیش خدای
کای خدا آخر دری بر من گشای
رابعه آنجا مگر بنشسته بود
گفت ای غافل کی این در بسته بود

هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات به انسانی اشاره می‌کند که بی‌دلیل از خداوند درخواست کمک می‌کند و در پی گشوده شدن درهایی به سوی خیر و راهیابی است. اما رابعه، که به نوعی نماد آگاهی و حقیقت است، به او یادآوری می‌کند که دروازه‌های بسته‌ای وجود ندارد و انسان باید خود را از غفلت بیدار کند.

حکایت محمود و مردی خاک‌بیز

حکایت مردی که گشایش میخواست و جواب رابعه به او

https://api.ganjoor.net/api/audio/xml/25506

هوش مصنوعی: شخص ناامیدانه و بی‌خودانه از خدا می‌خواهد که درهای رحمت و نعمت را به روی او بگشاید.

بی‌خودی می‌گفت در پیش خدای

کای خدا آخر دری بر من گشای

هوش مصنوعی: رابعه در آنجا نشسته بود و به کسی گفت: ای نادان، کی این در بسته بود؟

رابعه آنجا مگر بنشسته بود

گفت ای غافل کی این در بسته بود

حکایت مردی که گشایش میخواست و جواب رابعه به او

اطلاعات

برگردان به زبان ساده

خوانش ها

حکایت مردی که گشایش میخواست و جواب رابعه به او به خوانش فاطمه زندی