هوش مصنوعی: مصطفی در جایی فرود آمد و به راهنمایان خود گفت که برای سپاه آب از چاه بیاورند.

هوش مصنوعی: مردی با سرعت برگشت و گفت که چاه پر از خون است و آبی در آن وجود ندارد.

هوش مصنوعی: شخصی به مرتضی گفت که گویی از درد و مشکلات کار خود در چاه فریاد می‌زند و رازهایش را بیان می‌کند.

هوش مصنوعی: چاه وقتی تابش خورشید را دید، دیگر آبی نداشت؛ بنابراین وقتی تو آمدی، دیگر آبی برایش نمانده بود.

هوش مصنوعی: در وجود او چنین شور و شوقی جاری است که در دلش هیچ‌گونه حس کینه‌ای وجود ندارد.

هوش مصنوعی: در زمان‌هایی که تعصب بر تو غلبه کرده، روح تو به یاد مرتضی (علی) به تلاطم می‌آید و چنین نمی‌تواند آرام بماند.

هوش مصنوعی: مرتضا را با خود مقایسه نکن، زیرا او در درک حقیقت به شدت غرق است و حقیقت را به خوبی می‌شناسد.

هوش مصنوعی: او همچنان غرق در کار خود است و از خیال‌ها و افکار تو خسته و بی‌میل است.

هوش مصنوعی: اگر تو نیز مانند علی، کینه‌توز بودی، در میدان جنگ به صف پیامبر نمی‌ایستادی.

هوش مصنوعی: او به مراتب بااراده‌تر از توست، پس چرا هیچ جنگی با کسی نکرد؟

هوش مصنوعی: اگرچه حقیقت ندارد و کسی صادق نیست، جای تعجب است که او وقتی به حق بر می‌گردد، طلب حق را می‌کند.

هوش مصنوعی: من به خاطر حیدر، که کسی است که در دین او را به عنوان مومن می‌شناسند، از دیگران دور مانده‌ام، چون نمی‌توانند در راه دین به جستجوی من بپردازند.

هوش مصنوعی: به ناچار، زمانی که حیدر(علی) دید که آن قوم تا این حد جنگ و شور برپا کرده‌اند، با قدرت و نیروی خود آن‌ها را متوقف کرد.

هوش مصنوعی: اگر با دختر مبارزه کنی، او می‌داند که باید به سمت پدرش برود.

هوش مصنوعی: ای پسر، تو نشانه‌ای از علی نداری، و چیزی از صفات و ویژگی‌های او نمی‌دانی.

هوش مصنوعی: تو از عشق به خودت بی‌قرار هستی، در حالی که او آرام نشسته است تا جان‌های زیادی را برای تو فدای کند.

هوش مصنوعی: اگر به خاطر یکی از یاران حضرت علی (علیه‌السلام) کشته شده‌ای، باید برای او بسیار ناراحت باشی.

هوش مصنوعی: چرا من هم کشته نشدم؟ جان عزیزم در چشم من بی‌ارزش شد.

هوش مصنوعی: ای علی، چه بر سرت آمده است که آنچه تو در دل داری، باعث نگرانیت شده است؟