هوش مصنوعی: وقتی ایاز به خاطر چشم زخم آسیب دید، خوشبختی و آسایش از نگاه سلطان دور شد.

هوش مصنوعی: مرد ناتوانی بر بستر افتاده و به شدت در رنج و درد بیماری دست و پنجه نرم می‌کند.

هوش مصنوعی: وقتی محمود از ایاس خبر گرفت، به نشانه‌ی احترام و شناخت حق، خادمی را به حضور خواند.

هوش مصنوعی: به او گفتند برو و به ایاز نزدیک شو و به او بگو که از طرف پادشاه آمده‌ای و او را به یاد بیاور.

هوش مصنوعی: به خاطر دوری از تو، از غم و رنجی که به خاطر فراق تو تحمل می‌کنم، به شدت غمگین و رنجور هستم.

هوش مصنوعی: من به خاطر ناراحتی تو، خودم را نگران می‌کنم تا ندانم آیا تو در رنجی یا من در این حال هستم.

هوش مصنوعی: اگر بدنم از او دور باشد، ولی جانم همیشه مشتاق او است و امیدوارم که به او نزدیک شوم.

هوش مصنوعی: من در انتظار تو هستم و آرزو دارم که تو را ببینم. اما بدان که من به هیچ وجه از تو دور نیستم.

هوش مصنوعی: چشم زخم و حسادت افراد بدکار، نازنینانی مثل تو را چنان می‌آزارد که بیمار شوند.

هوش مصنوعی: او گفت و به سرعت به راه افتاد، مانند آتش که شعله‌ور است و مانند دود که به سرعت پراکنده می‌شود.

هوش مصنوعی: بنابراین در مسیر خود متوقف نشو، به‌ویژه همانند آب که سریعاً از زیر نور برق می‌گذرد و به سرعت حرکت می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر برای یک ساعت در مسیر خود توقف کنی، ما دو جهان را برای تو تنگ و محدود می‌سازیم.

هوش مصنوعی: یک خدمتکار گم‌شده در راه توقف کرد تا به ایاز نزدیک شود، مانند باد.

هوش مصنوعی: وقتی که سلطان را دید، عقل هوشیار و دوراندیش او به شدت نگران و مضطرب شد.

هوش مصنوعی: خدمتگزارش به شدت ترسید، گویی همیشه در حال تحمل عذاب و رنج است.

هوش مصنوعی: او گفت: حالا که نمی‌توانم با پادشاه به توافق برسم، در این لحظه باید آماده شوم که خونم بریزد.

هوش مصنوعی: خورد قسم که در مسیر هیچ جا نه ایستادم و نه نشستم از پای.

هوش مصنوعی: نمی‌دانم چگونه یک ذره از خاک تا به حال به این مقام رفیع و سلطنت برسد، قبل از من چه کسی این جایگاه را به دست آورده است.

هوش مصنوعی: اگر پادشاهی وجود داشته باشد، و اگر نه، من به خودم ایمان دارم و اگر در این اشتباه کردم، کافر هستم.

هوش مصنوعی: شاه به خادم می‌گوید که در این مسئله راز و رمزی وجود دارد و تو نمی‌توانی به آن دسترسی پیدا کنی. پس بهتر است از این موضوع فاصله بگیری.

هوش مصنوعی: من راهی را به طور پنهانی می‌روم که به او می‌رسد، زیرا نمی‌توانم حتی برای یک لحظه بدون دیدن او تحمل کنم.

هوش مصنوعی: هر بار که به آن سمت می‌روم و به او نزدیک می‌شوم، به طور پنهانی این کار را می‌کنم تا کسی در این دنیا از آن باخبر نشود.

هوش مصنوعی: در مسیر زندگی، هزاران راز و رمز وجود دارد که در دل هر یک از ما نهفته است و این رازها به روح و جان ما مربوط می‌شود.

هوش مصنوعی: اگرچه از ظاهر او اطلاعاتی به دست می‌آورم، اما در عمق دل او به خوبی از ویژگی‌هایش آگاه هستم.

هوش مصنوعی: اگر من رازی را از دیگران مخفی نگه‌دارم، این راز در دل من و با وجود او (خدا) است. زندگی‌ام در این حالت به او وابسته است.

هوش مصنوعی: زمانی که همه پرندگان این سخن را شنیدند، به خوبی به رازهای قدیمی پی بردند.

هوش مصنوعی: همه به خاطر ارتباطی که با سیمرغ دارند، به طور طبیعی به سوی او تمایل بیشتری پیدا کردند.

هوش مصنوعی: از این سخن تمام عذاب‌ها و غم‌ها برطرف شد و همه به یکدیگر پیوستند و همدل و همصدا شدند.

هوش مصنوعی: از او پرسیدند، ای استاد کار، چگونه باید در این مسیر به نتیجه نهایی برسیم؟

هوش مصنوعی: چون در چنین مقام بلند و باارزشی، روش ضعیفان هرگز به پایان نمی‌رسد.